Горан КАЛОЃЕРА
Има една народна поговорка која оди: прави добро, јади г… о.
Е, токму тоа ми се случи пред неколку дена, а беше поврзано со Почесниот конзулат. Шросторијата за Почесниот конзулат на тогашна Република Македонија, ја изнајмив од градот Риека на многу убаво место во самиот центар на градот. Тој конзулат финансиски го одржував јас најмногу со финансиска помош на д-р Златко Делов.
По две години, се откажав, затоа што не можев повеќе финансиски да се справам со тоа. Македонската држава не вложи ниту една липа во тој Конзулат, што е ок, бидејќи почесните конзулати не се финансираат.
Пред неколку дена од општинските служби на Риека добив фактура од 1500 куни, неплатени сметки за 2014 и 2015 година. Од 2015 година. години, кога ги напуштив просториите на Почесниот конзулат, ги платив сите трошоци. Никогаш во овие пет-шест години не добив известување дека должам нешто и сега ми бараат и камата и, секако, сето тоа треба да се плати. Зборував со МКД “Илинден” – немаат пари, прашав во амбасадата – немаат пари. Па, кој има пари?
Секако дека и тоа ќе го платам. Но, се прашувам, дали мојата работа во овие четириесет години не вреди 1500 куни? Очигледно НЕ.
Ма, нека оди се во три мајчини!
