ДОКУМЕНТОТ ОД АРХИВАТА НА ЈУГОСЛАВИЈА ПОТВРДУВА ДЕКА АВТОРИТЕ НА КРАЛСТВОТО ЗНАЕЛЕ ЗА ПОСТОЕЊЕТО НА МАКЕДОНЦИТЕ, НО ГО КРИЕЛЕ!
Поради важноста на овој архивски документ, повторно го објавуваме. Ова е документ од Архивот на Југославија од 1931 година, создаден врз основа на пописот спроведен таа година. Била наменета за Министерскиот совет на Југославија, со детално наведени националности кои живеат во тогашното кралство. Меѓу наведените националности има МАКЕДОНЦИ, со 642000 луѓе.
Бројките на националности се наведени рамковно (не се точни), а во документот посебно е наведен бројот на Срби кои живеат на територијата на Србија и Црна Гора како посебна категорија; и Србите во „други земји“ (мислејќи на оние Срби w хо живееле надвор од Србија и Црна Гора, во останатите делови од Кеј. Југославија.
Со анализирање на документот, се добива впечаток дека авторот на документот сакал да го прикаже бројот на Србите кои живееле во земјите кои постоеле пред Првата светица. војни и балкански војни (Србија и Црна Гора) и бројот на Србите (и другите нации) кои беа додадени за тие две земји по Првата Св. војна.
Документот сакаше да предизвика некои шовинисти-негатори на македонскиот народ кои тврдат дека официјалниот попис на населението одржан во 1931 година не броел националности во Кралството Југославија, но очигледно не ја прават разликата бетв еен „јавниот“ и „тајниот“ документ а. Овој документ не беше јавен, никогаш не беше објавен (до 2011, но сеуште е непознат за балканската јавност) и беше користен исклучиво од МИНИСТЕРСКИОТ СОВЕТ НА ЈУГОСЛАВИЈА (или Владата К. Југославија)!
Овој документ е создаден ВРЗ ОСНОВА НА 1931 година, НО НЕ БИЛ ОБРАТЕН ОД ПОПИСОТ (на пописот постоела само категоријата „религија“ и „јазик“, а немало категорија „националност“ или „македонски јазик“, па ПРАВИЛЕН број на Македонците не можеле да бидат притискани). Ова значи дека некој ги анализирал резултатите од пописот од 1931 година и намерно пресметал, врз основа на разузнавачки информации, претходни пописи и категорија „религија“ колку Срби, Хрвати, Словенци, Македонци и други нации можат да бидат наместени. работливост во државата, а тоа го достави до Советот на министри, односно. Влада на Кралството Југославија, која мораше да ги знае овие податоци. Најчесто, вакви информации им се даваат на владите на државите од страна на разузнавачките служби.
Некои дури се обидоа да го оспорат овој документ тврдејќи дека не е во Архивот на Југославија. Ова е најчестата лага. Документот е објавен со свој референтен, архивски број (AJ, 138-7-56, л. 832) и секој кој има пристап до Архивот на Југославија може да го најде. Освен тоа, прв го објави еминентниот српски „Институт за понова историја на Србија“, поточно нивниот член, доктор по историски науки, др. Владан Јовановиќ, извонреден познавач на Македонија меѓу двете војни, во својата книга „Вардарска Бановина 1929-1941“ (ИНИС, Белград, 2011).
Колку и да негирате, овој документ е реалност. Се наоѓа во Архивот на Југославија и се користел како релевантен извор на информации во тогашното Кралство.
Тој е чист доказ дека власта многу добро знаелаше дека Македонците се посебен народ, но свесно и намерно молчеше за тоа, залажувајќи го народот.
Извор: Македонски документи у Србији
