Истражувачите во Британија велат дека користеле генетско секвенционирање за да помогнат во лекувањето на маж кој бил заразен со коронавирус повеќе од 411 дена.
59-годишниот пациент, кој имаше ослабен имунолошки систем поради трансплантација на бубрег и употреба на имуносупресив, првично беше позитивен на тестот во декември 2020 година.
Откако понатамошните тестови во февруари 2021 година и јануари 2022 година се покажаа позитивни, тимот во Лондон изврши генетска анализа на вирусот, која покажа дека истиот вид е присутен во секоја фаза, со само мали варијации – што значи дека пациентот боледува од хронична инфекција со коронавирус, наместо повеќекратни нови инфекции.
Хроничната инфекција со коронавирус се разликува од долготрајниот ковид, во кој луѓето страдаат од постојани симптоми и долготрајни ефекти откако ќе бидат заразени со вирусот што предизвикува ковид-19.
„Во денешно време сите се заразени со омикрон, но кога го погледнавме неговиот вирус, тоа беше нешто што постоело многу одамна – многу пред омикрон, многу пред делта, па дури и пред алфа. Значи, тоа беше една од оние постари, рани варијанти од почетокот на пандемијата“, изјави Лук Благдон Снел, специјалист за заразни болести и истражувач на случајот, за Вашингтон пост во петокот.
Бидејќи пациентот доживеал само благи или периодични симптоми, тој не бил подобен за третмани што се користат за спречување или лекување на тежок ковид.
Резултатите од генетското секвенционирање покажаа дека мажот бил заразен со варијантата на коронавирус B.1.177.18, која била присутна во Британија кон крајот на 2020 година. Затоа, тимот можел да му даде на пациентот комбиниран третман со антитела што се покажал како ефикасен против тој вирус.
Иако поновите варијанти сега доминантни во Британија не реагираат на антителата што се користат во овој случај, наодите покажуваат потенцијал за индивидуализирани терапии кај пациенти со хронични инфекции со коронавирус. Процесот на секвенционирање на геномот наведен во трудот нуди резултати во рок од 24 часа, дозволувајќи им на медицинските тимови брзо да одговорат на потребите на пациентите.
Во два други случаи нагласени во извештајот, генетското секвенционирање покажа дека пациентите за кои постои сомневање дека страдаат од продолжена инфекција, всушност биле реинфицирани со понов вид на вирусот. Затоа, нивните лекари можеа соодветно да ги променат нивните планови за лекување.
Секвенционирањето на геномот се користи во текот на пандемијата за да се идентификуваат нови варијанти и под-соеви, како што е омикрон, кој првпат беше откриен од научниците во јужна Африка во ноември 2021 година.
Не е јасно колку се распространети хроничните инфекции со коронавирус. Најдолгиот случај познат досега бил кај пациент кој бил позитивен на тестот 505 дена пред да умре и бил третиран од истите тимови.
„Но, дефинитивно постои разлика помеѓу нормална инфекција во заедницата која се повлекува во рок од две недели“, како што се случува во повеќето случаи, и малиот дел од имунокомпромитирани пациенти кои се изложени на ризик од хронична инфекција која трае повеќе од шест недели, рече Снел.
Помеѓу постојаните инфекции, рече тој, има две групи: оние, како човекот што беше излечен, кои се релативно асимптоматски и други кои се соочуваат со посериозни исходи.
Секоја долгорочна инфекција ќе влијае на телото, но дури и асимптоматските случаи може да се покажат опасни: „Знаеме дека некои луѓе, дури и по неколку месеци, ако ја имаат оваа постојана инфекција, може да се влошат подоцна“.
И иако случаите на хронична инфекција се ретки, високите нивоа на инфекција значат дека ранливите пациенти имаат поголема веројатност да бидат заразени и потенцијално да развијат хронични инфекции, додаде тој.
Целта на идните истражувања во оваа област е да се соберат доволно податоци за постојаните инфекции за да се идентификуваат новите опции за третман – прашање што стана уште поважно со оглед на зголемената отпорност на новите варијанти на антивирусни третмани, рече Снел.