Оваа епизода од шоуто на популарниот Џони Карсон (починат во 2005 година) е снимена во 1978 година. Во нејзе, најголемиот светски измамник на сите времиња, Френк Абигнејл (роден 1948), кој сега со децении работи за ФБИ, раскажува како успеал да помине ноќ со една убавица, манекенка, и не само што за тоа не платил ни долар, туку напротив, успеал да ја измами и таа нему да му даде 400 долари.

Џони Карсон: Сè уште не сум го запознал мојот следен гостин. Со нетрпение очекувам да разговарам со него. Се вика Френк Абагнејл, и имаше кратка, но славна кариера како измамник. Некои од работите што ги направи: се преправаше дека е копилот на голема авиокомпанија, се преправаше дека е адвокат во кабинетот на државниот обвинител, се претстави како педијатар во болница во Џорџија, беше лажен универзитетски професор и уновчи 17.000 лоши чекови во вредност од 2,5 милиони долари.

Разговарам со Френк Абигнејл, за некои од неговите поранешни измами.

Повеќето измами што сте ги имале, беа против корпорации како авиокомпании и така натаму. Дали некогаш сте работеле со поединци?

Френк Абагнејл: Само еднаш. Бев во Мајами и се преправав дека сум богат брокер, што беше параван за измама со чекови. Изнајмив ролс-ројс со шофер. Имав околу 18 години во тоа време и престојував во хотелот Фонтенбло за околу 500 долари на ден. Имав пентхаус, а сето ова беше само параван за мене.

И се сретнав со еден градски советник во Мајами и тој беше многу импресиониран. Мислеше дека имам околу 32 години, дека сум многу богат, и ме покани на забава што ја организираа за градоначалникот на Мајами во домот на градоначалникот. И додека бев таму, наидов на една прекрасна манекенка, добро позната манекенка во тоа време.

И, еден од гостите дојде и рече: Ако размислуваш да ја носиш во твојата соба вечерва, тоа ќе те чини многу пари. Затоа, внимавај.

Па, кога разговарав со неа, ја прашав: „Колку би ме чинело да те однесам во мојата соба за вечерва?“ И таа рече: „Па, колку мислиш дека вредам?“ Со оглед на тоа што имав 18 години, немав поим колку вреди, но понудив 300 долари. Таа рече: „Тоа е малку прениско.“

Па, јас реков: „Добро, што ако го дуплирам тоа и речам 600?“ А таа рече: „Па, тоа е малку подобро.“ Јас реков: „Ќе бидеме тука цела ноќ. Зошто едноставно не ме однесеш во твојата хотелска соба на два часа и ќе ти платам 1000 долари однапред?“

Таа рече: „Ајде да одиме.“ Значи, се вративме во нејзиниот хотел, а таа ја отвораше вратата, а јас реков: „Веднаш ќе се вратам.“ Таа рече: „Чекај малку. Каде одиш?“ Јас реков: „Па, не носам 1.000 долари со мене. Одам долу во лобито, ќе уновчам чек. Веднаш ќе се вратам.“

Таа рече: „Овој хотел нема да ти уновчи чек од 1 000 долари во ова време.“ Јас реков: „Прво, поседувам 35% од овој хотел.“ Се разбира, тоа не беше точно, јас прв пат влегував во тој хотел. И реков: „Ова е чек заверен од благајник. Исто како да имам злато. Ќе го уновчат.“

Таа рече: „Да видам. Ова е навистина чек од благајник. Зошто едноставно не ми го препишеш?“ Јас реков: „Луда ли си?“ Реков: „Овој чек е за 1.400 долари. Веќе се договоривме за илјада.“ И таа ми даде 400 долари мене, а го зеде лажниот чек од 1 400 долари.