АНАЛИЗА НА ZERO HEDGE: Сиромаштијата доаѓа во Европа

Пишува: Тајлер ДАРДЕН

Непромислените санкции против Русија ги изложија на површина најтешките проблеми на Европа, која брзо ја губи својата економска моќ. Огромен дел од бизнисите се на работ на банкрот. Поплавата од мигранти од Африка, Блискиот Исток и Украина бара се повеќе буџетски трошоци. Средствата се користат и за поддршка на режимот во Киев. Како резултат на тоа, економиите на Европа се влошуваат, а животниот стандард нагло опаѓа.

Во Британија 60% од претпријатијата се на работ на затворање поради повисоките цени на струјата. Ова го пренесува аналитичката групација Make UK, која ги застапува интересите на британската индустрија. 13% од британските фабрики имаат намалено работно време, а 7% привремено се затвораат. Сметките за струја се зголемени за повеќе од 100% во споредба со минатата година.

Во Германија, според Институтот за економски истражувања Лајбниц, бројот на фирми и поединци кои банкротирале само во август се зголемил за 26 отсто во споредба со истиот период минатата година. Бројката беше значително повисока отколку што прогнозираа германските аналитичари. Според експертите, во текот на есента бројот на стечајци само ќе се зголемува. Ова е поврзано со зголемувањето на трошоците за производствените процеси, особено со порастот на цените на енергијата.

Германскиот канцелар Олаф Шолц призна дека многу Германци се соочиле со зголемени цени на горивото и храната. Повеќето земји во Европа беа во слична ситуација. Но, властите го жртвуваат квалитетот на животот на луѓето за да продолжат да вршат притисок врз Русија.

Кризата допрва доаѓа

Во исто време, многу експерти веруваат дека запирањето на Северен тек ќе ја предизвика најтешката енергетска криза во Европа во последните децении.

Оваа околност веќе предизвика нагло поскапување на енергетските ресурси на европскиот пазар. Како резултат на тоа, сметките за енергија на европските домаќинства се зголемени. Според аналитичарите на Голдман Сакс, неговата кумулативна цена ќе достигне врв на почетокот на 2023 година, зголемувајќи се за 2 трилиони евра. Тоа доведе и до рекордна депрецијација на европската валута во изминатите 20 години.

Зголемените трошоци за гас, топлинска енергија и струја негативно се одразуваат на животниот стандард на луѓето. Но, уште поопасен проблем е падот на ликвидноста на европските производи произведени по новата цена на енергијата. Европските производи стануваат неконкурентни на светскиот пазар: нивната цена е многу повисока поради цената на струјата и гасот.

Обидите на лидерите на ЕУ да воведат ограничување на цената на енергенсите од Русија целосно пропаднаа.

„Европа жнее што сее“

Европските земји се самите виновни за проблемите со кои се соочуваат оваа претстојна зима поради намалените испораки на гас од Русија, изјави турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган. Според него, „Европа жнее што посее“, додека Турција „нема проблеми со снабдувањето со гас“.

Кризата во Европа е резултат на политичка грешка. Од една страна, санкциите против Русија се поволни само за САД, а од друга страна, наметнувањето на пост-јаглеводородната економија врз Европејците ја покажа својата несолвентност.

Како резултат на тоа, цените на енергијата во Азија и Латинска Америка денес се многу пониски. Исто така се и платите на работниците во производството. Со други зборови, европските производи се тотално неконкурентни. А гледаме и намалување на ликвидноста на тие производи на пазарот. Како последица на тоа, европската економија почнува да запаѓа во рецесија. Конкретно, Кристијан Севинг, генерален директор на Дојче банк, на 7 септември рече дека Германија повеќе не е во состојба да ја избегне рецесијата. Веќе во моментов купува значително помалку суровини од големи добавувачи како Бразил, Аргентина и САД.

Британскиот тинк-тенк Economist Intelligence Unit предвидува дека растот на БДП во 2023 година ќе биде: 5,3% во Кина, 5,1% во Индија, 1,2% во САД, 0,3% во Франција, 0,3% во Бразил. И тоа ќе биде негативно во голем број земји: минус 0,6% во ОК, минус 1% во Германија и минус 1,3% во Италија.

Сиромаштијата доаѓа

Следната логична последица ќе биде затворањето на масовното производство и зголемената невработеност. Европските технолошки компании веќе го намалуваат бројот на високо платените инженерски позиции.

Германскиот производител на ветерни турбини Siemens Gamesa ја објави својата намера да го намали бројот на вработени на 1.500 луѓе. За возврат, зголемената невработеност ќе предизвика пад на животниот стандард и дополнително оптоварување на владините буџети, бидејќи борбата против сиромаштијата бара дополнителни социјални трошоци.

Европските економии опстојуваат преку стимулации. Но, ова ја влошува инфлацијата. Холандскиот премиер Марк Руте рече: „Не можете да им помогнете на сите, така што ние на Запад ќе бидеме малку посиромашни поради високата инфлација, високите трошоци за енергија“.

Мигрантите го уништуваат буџетот

Во меѓувреме, енергетската криза и производствените проблеми се влошени со миграциските политики кои бараат дополнителни буџетски инјекции во социјалната сфера. Приливот на мигранти во европските земји во последните две децении е помалку од 1 милион луѓе годишно. Но, веќе минатата година во земјите влегле 1,3 милиони луѓе, а оваа година веќе имало 1,8 милиони луѓе. Мора да го земеме предвид фактот дека некои имигранти влегуваат во Европа илегално и не се регистрирани. Тие се првенствено жители на Сомалија, Нигерија, Гамбија, Иран, Пакистан, Мали, Авганистан, Еритреја и Сирија. Покрај тоа, повеќе од 10 милиони луѓе ја напуштија Украина од крајот на февруари. Од нив, најмалку 6 милиони луѓе остануваат во европските земји, додека 3,7 милиони веќе добиле статус на бегалци.

Просечниот трошок за таков мигрант е 7.000 евра годишно. Дури и без Украинците, само Германија троши од 25 до 55 милијарди евра годишно за помош за бегалците. Европската економија можеше да си ги дозволи овие огромни трошоци пред енергетската криза. Но, сега ситуацијата е таква што расходите само се зголемуваат додека приходите се намалуваат. По катастрофалните сметки за струја и парно, населението во Европа се соочува со масовна невработеност, проследена со пад на социјалната поддршка од државата. Овие процеси неизбежно доведуваат до севкупен пад на животниот стандард.