Роберт МАЛОУН
Се наоѓаме во Женева, меѓународната престолнина на глобализмот.
Сите ја чувствуваме претстојна битка. Но, дали знаеме кој е пријател, а кој непријател?
Дали ги разбираме нашите сојузници како и нашите противници?
Едноставните стереотипи нема да доведат до победа.
Двете страни мислат дека ја претставуваат иднината. Двете страни мислат дека се борат со злото за да го спасат светот.
Сите страсно веруваат дека се борат за општото добро.
Од една страна, со чувство на благородност, транснационалната елита работи на унапредување на унифициран, глобализиран, централизиран политички и економски светски поредок заснован на командна економија вкоренета во масивни бази на податоци и предвидливо донесување одлуки управувано од вештачка интелигенција. Се верува дека исполнувањето на оваа цел бара универзален надзор, пропаганда напојувана со модерна психологија, алгоритамска цензура, културна хомогенизација и централизирани автоматизирани економски контроли и распределба на ресурсите.
Нашата страна верува во прагматичните придобивки од принципот на супсидијарност; Донесување одлуки во најлокална надлежна претставничка структура. Ние веруваме во децентрализацијата, национализмот, единствените културни идентитети, индивидуалниот и националниот суверенитет и моќта на човековите иновации.
Централизираното планирање и контрола ја уништува способноста на поединците, културите и нациите да иновираат. Глобализираното, централизирано планирање и контрола ќе ја убие мотивацијата и способноста на човечката раса да се прилагоди на променливите услови. Подигнувањето на новото глобално централизирано благородништво нема да доведе до просперитет, иновации и ефективна адаптација.
Верувам во моќта на разновидна независна мисла, културно наследство и слобода, по ѓаволите!
Во оваа битка не знам која визија ќе надвладее.
Она што го знам е дека старите империјалистички модели се застарени, а старите империи и старите начини на размислување за геополитиката се соочуваат со неизбежен колапс. Но, тие нема да одат тивко во ноќта.
И она во што сум апсолутно сигурен е дека цензурата нема да ја спаси оваа верзија на империјализмот што моментално се крие зад вооружениот пропаганден термин „Демократија“.
И дека стравот од заразна болест за да се контролира човечкото однесување е етичко зло, и дека оние кои ги користат овие неетички практики како оружје за да ги унапредат своите цели за политичка моќ, профит и контрола треба да бидат засрамени и осудени. Употребата на психолошки биотероризам е погрешна и мора да престане.
