Во последните денови, европските медиуми известуваат за необичното признание од канцеларијата на германскиот канцелар Фридрих Мерц дека дури 12.500 евра биле потрошени за фризерски и шминкарски услуги во првите три месеци од неговиот мандат. Јавниот интерес за изгледот на Мерц се зголеми откако американскиот претседател Доналд Трамп, на состанок со европски политичари, на шега го пофали канцеларот за неговото исончано лице.
„Каде го доби тој тен? И јас сакам еден“, коментираше Трамп.
Комплиментот беше дочекан со мешани реакции во Германија. Партијата Алтернатива за Германија веднаш покрена парламентарна иницијатива за да се утврди колку одржувањето на таков изглед ги чини даночните обврзници.
Одговорот дојде брзо – прецизно евидентираните трошоци за три месеци изнесуваа 12.500 евра.
Контроверзност околу штедењето и симболиката
Шпанскиот весник „Ла Разон“ пишува дека овој извештај предизвикува жестока дебата во време кога Берлин се обидува да спроведе политики за штедење.
„Бројката од 12.500 евра не е само случаен број, туку симбол на тензијата помеѓу политичката репрезентација и економската состојба на граѓаните. Иако Мерц не е единствениот политичар кој инвестира во својот изглед, овој случај го стави под микроскоп системот за лична хигиена во највисоките ешалони на власта“, пишува весникот.
Според италијанскиот „Либеро Квотидијано“, трошоците на Канцеларијата на федералниот канцелар биле повисоки од оние на сите други министерства, со исклучок на одделот за индустрија, чија министерка, Катерина Рајхе, неодамна беше вмешана во сличен скандал.
Сатирични реакции во регионалните медиуми
Унгарскиот „Данас“ забележува дека „највозбудливите вести за надворешна политика на денот дојдоа од Германија – канцеларот Фридрих Мерц, иако ќелав, сепак успеа да потроши 12,5 илјади евра за коса за три месеци“.
Весникот додава дека ова е „трошок не само за коса, туку и за шминка“, истакнувајќи ја иронијата што самиот Доналд Трамп му завидувал на изгледот на германскиот канцелар.
Иако јавната дебата беснее околу тоа дали овие трошоци се оправдани, останува впечатокот дека тенот на германскиот канцелар стана тема што од приватната сфера се префрли во врвот на политичката агенда.
