Генералот Касем Сулејмани, шеф на единицата „Кудс“ на Иранската револуционерна гарда (ИРГЦ), беше убиен денеска во американски напад од воздух врз меѓународниот аеродром во Багдад. Во нападот загинаа уште шест други лица.

Сулејмани стана познат во Иран и во странство како водач на странскиот огранок на Револуционерната гарда и за неговата улога во борбите во Сирија и Ирак.

Тој беше клучен во ширењето на иранското влијание на Блискиот исток, кое се обидоа да го ограничат САД и регионалните ривали на Техеран, Саудиска Арабија и Израел.

Во текот на изминатите 20 години, тој преживеал повеќе обиди за атентат од агенции од Западот и од израелски и арапски агенции.

Единиците „Кудс“ на Сулејмани, задолжени се за спроведување операции надвор од границите на Иран, и обезбедија силна поддршка за сирискиот претседател Башар ал Асад кога се чинеше дека е близу до пораз во граѓанската војна во 2011 година.

Тие, исто така, помогнаа вооружените групи да ја победат групата Исламска држава Ирак и Левант (ИСИЛ).

Сулејмани стана шеф на ИРГЦ во 1998 година и со години не привлекуваше внимание кон себе бидејќи ги зајакна врските на Иран со Хезболах во Либан, со Асад во Сирија и со шиитските милитантни групи во Ирак. Во последниве години, тој се најде во центарот на вниманието кога се појави заедно со иранскиот врховен лидер на ајатолахот Али Хаменеи и други шиитски водачи.

Под водство на Солејмани, ИРГЦ значително ги прошири своите способности, правејќи значително влијание во разузнавачките, финансиските и политичките сфери надвор од границите на Иран.

Сулејмани има скромно потекло и е роден во сиромашно семејство на југоистокот на провинцијата Керман во Иран. Започнал да работи како 13-годишник за да му помогне на семејството, а слободното време го поминувал вежбајќи и присуствувал на проповеди што ги одржувал Хамнеи.

Како млад човек за време на Иранската револуција во 1979 година, Сулејмани започнал да напредува во иранската армија и, наводно, имал само шест недели тактички тренинзи пред да учествува во својата прва борба во иранската провинција Западен Азербејџан, според списанието Форин полиси. Сулејмани излегол од војната Иран-Ирак како херој заради мисиите што ги водел преку ирачката граница.

По повторното воспоставување на владата во Ирак во 2005 година, влијанието на Солејмани се прошири во ирачката политика под раководство на поранешните премиери Ибрахим ал-Џафари и Нури ал-Малики.

За тоа време, Организацијата Бадр, шиитска политичка партија и паравоени сили, кои се сметаат за „најстар посредник на Иран во Ирак“, станаа државен огранок откако министерствата за внатрешни работи и транспорт се најдоа под контрола на политичкото крило на вооружената група.

По избувнувањето на сириската граѓанска војна во 2011 година, Сулејмани нареди некои од неговите ирачки милиции да се преселат во Сирија за да ја одбранат владата на Асад.

За време на борбата на Ирак против ИСИЛ, Хашд ал Шааби (Народна мобилизација), шиитска паравоена единица поддржана од Иран, од кои дел спаѓа под контрола на Сулејмани, се бореше заедно со ирачката армија за да ја порази вооружената група.

Мохамед Маранди, раководител на американски студии на Универзитетот во Техеран, рече дека улогата на Сулејмани во обидот да го порази ИСИЛ го направила „национален херој“ и „маченик“ меѓу иранскиот народ и другите земји од Блискиот исток.

„Да не беа луѓе како него, овој регион ќе видеше како се виорат црни знамиња низ целиот регион“.