Дали некои вакцини би можеле да ја поттикнат еволуцијата на повирулентни патогени?

Конвенционалната мудрост е дека природната селекција ќе ги отстрани многу смртоносните патогени, ако смртта на домаќинот значително го намали преносот (во сегашниот случај тоа значи дека природната селекција функционира така што ако корона вирусот Ве убие, ќе се спречи натамошната трансмисија од вас кон други лица, забелешка на Денешен.мк).

Вакцините, кои ги одржуваат домаќините во живот, но сепак дозволуваат пренесување, би можеле да овозможат многу вирулентни соеви да циркулираат во популацијата (на овој проблем прв укажа белгискиот научник Герт ван дер Бош веднаш откако стана јасно дека вакцините против САРС КОВ 2 не ја спречуваат трансмисијата, забелешка на Денешен.мк).

Овде експериментално покажуваме дека имунизацијата на кокошките против вирусот на Марекова болест ја подобрува способноста на повирулентни соеви, што овозможува пренесување на хиперпатогени соеви. Имунитетот предизвикан со директна вакцинација или со вакцинација на мајката го продолжува преживувањето на домаќинот, но не ја спречува инфекцијата, вирусната репликација или преносот, со што се продолжуваат инфективните периоди на соеви, инаку премногу смртоносни за да опстојат.

Нашите податоци покажуваат дека вакцините против болести кои не го спречуваат преносот може да создадат услови кои промовираат појава на патогени соеви кои предизвикуваат потешка болест кај невакцинираните домаќини.

Резиме на авторот:

Постои теоретско очекување дека некои видови вакцини би можеле да поттикнат еволуција на повирулентни патогени. Оваа идеја произлегува од идејата дека природната селекција ги отстранува патогените соеви кои се толку вирулентни што ги убиваат своите домаќини, а со тоа и самите себе. Вакцините кои им дозволуваат на домаќините да преживеат, но не го спречуваат ширењето на патогенот, го релаксираат овој избор, овозможувајќи да се појави еволуција на повирулентни патогени.

Овој тип на вакцина често се нарекува и проточна вакцина, вакцина што протекува. Кога вакцините го спречуваат преносот, како што е случајот со скоро сите вакцини што се користат кај луѓето, овој тип на еволуција кон зголемена вирулентност е блокиран. Но, кога вакцините протекуваат, овозможувајќи барем одреден пренос на патоген, тие би можеле да создадат еколошки услови што ќе овозможат појава и опстојување на вирулентни соеви. Оваа теорија се покажа како многу контроверзна кога за прв пат се појави пред повеќе од една деценија, но овде известуваме за експерименти со вирусот на Марекова болест кај живината кои покажуваат дека современите комерцијални вакцини кои протекуваат може да го имаат токму овој ефект: тие овозможуваат натамошен пренос на соеви инаку премногу смртоносни за опстојуваат. Така, употребата на протечени вакцини може да ја олесни еволуцијата на патогени соеви кои ги ставаат невакцинираните домаќини на поголем ризик од тешка болест. Идниот предизвик е да се идентификува дали постојат други видови на вакцини кои се користат кај животните и луѓето кои исто така би можеле да ги генерираат овие еволутивни ризици.

Извор: https://journals.plos.org/plosbiology/article?id=10.1371/journal.pbio.1002198

Напомена на Денешен.мк: Овој текст не треба да сфати ако текст кој ќе ве одврати од вакцинирањето против САРС КОВ 2. Засега, вакцините против корона вирусот успешно ја намалуваат смртноста, не целосно, но во одредена мера и тие се единствено средство за заштита, бидејќи и во Македонија не постои протокол за рано лечење со расположивите антивирусни лекови.