Љубовта не бира ниту време, ниту место, ниту години. Вистинската љубов трае цел живот, а таква е и приказната за двојка од Хрватска.
Поточно, на Фејсбук се појави објава од медицинска сестра која работи во психијатриската болница Угљан, оддел за деменција. Таа ја раскажа приказната за Јозица и Шиме, кои се сакаа се додека таа не почина од Алцхајмерова болест.
Еве ја нивната loveубовна приказна:
„Ова е чичко Шиме. Тој има 86 години, а неговата сопруга Јозица беше наша пациентка (П.Б., одделение за деменција) до пред еден месец кога таа, за жал, почина.
Јозица страдаше од деменција на Алцхајмерова болест и често не го препознаваше нејзиниот Шиме, иако честопати го споменуваше. Ова не го спречи Шиме да ја посетува секој ден, да ја бакнува при пристигнување и заминување, да ја задева, да ја шета, да ја храни и да поминува време со неа.
Се сеќавам еднаш кога дојде, а на Јозици и се слоши, виталните знаци беа неизмерливи, а тој плачеше пред вратата како мало дете и чекаше да му кажеме дали ќе биде добро. Тогаш, сите плачевме од среќа бидејќи Јозица се извлече, а нејзините први зборови кога дојде при себе и беа: а каде е Шиме?
Кога гледате две лица во своите 80-ти години како се сакаат еден со друг и како и вели „добро утро љубов“ на неа секој пат кога ќе дојде, сфаќате што е вистинската љубов.
За жал, Јозица почина минатиот месец, а Шиме секако тоа многу го погоди. Ни беше тешко на сите, најмногу заради него и како ќе се справи со тоа.
Еден ден некој зазвони на одделот, кога тоа чичко Шиме! Дојде да се пријави да волонтира на одделот кај нас! Вели дека сака да ни помогне, досадно му е дома сам, а нас добро ќе ни дојде да прошета уште една пациентка како што ја шеташе Јозица.
Луѓе мои, мене ова ми го разубаве денот! Никогаш не сум сретнал човек со ваква добрина во себе! Секоја му чест и му симнувам капа до под на нашиот „волонтер“ !! Ајде да се угледаме на чичко Шиме!!
П.С. Фотографијата е со една од пациентките, познаничка на Шиме, кога дошол да волонтира на одделот.
