Свештеник Андреј ТКАЧЕВ
„Кога негодувате и ги озборувате свештениците, без да размислувате кои сте и што сакате“
Свештениците се лоши, владата е лоша, сè е лошо… Вие би сакале кралицата Тамара да ви биде претседател, а Николај Чудотворец да служи во вашата парохија. А ти самиот – кој си ти?
Исто така, би сакале свети Пантелејмон да работи како лекар во поликлиника, а цар Давид или барем Фјодор Шалиапин да пее во хор. Но, извинете, дали се погледнавте во огледало? Дали си погледнал во својата совест? Дали сте се консултирале со здравиот разум? Ти самиот – кој си ти?
А сега, да замислиме дека свети Никола навистина служи во нашата парохија. Без сомнение, црквата веднаш ќе се наполни со луѓе, како уловот на риба кога Петар ги фрли мрежите на десната страна на чамецот. Заради чудата, поради милостината, поради благодатната помош на свети Никола. И тоа без никаква реклама. Дефинитивно ќе се наполни! Затоа што сите се во неволја. Синот пие, снаата шета, нема пари, сопругот остана без работа, јас имам рак…
Значи – сите на отец Никола! Тој ќе им помогне на сите. Но, свети Никола не е „угодник“ кој треба да ни угодува. Тој е Божји угодник и истото ќе го бара од нас.
Ќе бара од нас да присуствуваме на Литургија секоја недела. Покрај тоа, тој ќе воведе целоноќно бдение во текот на ноќта. Во полна смисла, цела ноќ, а во зори – Литургија. Постот ќе го пазат според уставот и правилата, а не како што сме навикнати – како што може и сака секој. Нема јадење во среда. И во петок. Псалтирот да се научи напамет. Со оглед на познатата шлаканица до Арја, може да се претпостави дека секој слободоумник ќе го добие истото. И воопшто, сета негова огнена служба ќе ѝ се чини на развратната и мрзлива христијанска заедница денес како предизвик, мачење, прекор и потсмев.
Да, на чудо одам кај Никола и тоа само на неколку минути! Одам по чудо. Колку чини? И така – “Морам итно да одам во Париз, службено!” Ти, Никола, дај ми го тоа што го барам од тебе, што е можно поскоро! Но, тоа не влегува во душата! Има темнина во душата, тоа го знаеш и самиот. Па, јас заминав. Збогум Никола! Се гледаме наскоро. До следната потреба. А тој ти вели: „Застани човече! Погледни ме во очи! Што имате на ум, претворање на храмот во продавница? Дали сакате добро? Дали сакате помош? Дали сакате да работите за Христа? „Разделете го вашиот имот, помогни им на сиромашните, станете навечер да се помолите и така натаму… Знаете ли што ќе се случи следно, за еден месец или два, Патријаршијата ќе добиеше писма и телеграми од анонимни доушници кои би се жалеле дека се понижувани и навредувани од свети Никола.
Би се жалеле на оној на кој му се молат денес да живеел денес, а не во четвртиот век. Тие би зборувале за Никола Чудотворецот: „Груб, фанатик, службите се долги, строги, претерани, дури и не тепа, не навредуваи, без љубов“ итн. А, што ако Архангел Михаил беше свештеник во нашата парохија? Храмот би бил празен! Секој би побегнал на сите страни во ужас и со чувство на целосна вина. Во исповедалницата би останала само пепел. Пепелта на грешникот кој гореше од срам во исповед по неколку прашања од Архангелот кој го исповеда.
Накратко, ако сакате да мрморите дека сите се лоши (а само вие сте добри), размислете како би било кога принцот Владимир или Андреј Богољубски би биле навистина шефови на држави, а Јован Кронштатски да служел во вашата парохија. Размислете за сето ова во детали. Сега погледнете ги повторно вашите роднини, вашите познати свештеници. Едноставно и грешно, како и сите други. И радувајте се. Благодариме на Бога што испрати светци кај свети, а грешници кај вас грешниците. И смирете се.
