Д-р Робин ВОЛШ
Здраво на сите, се викам Робин Волш. Јас сум научник по Новиот завет и раното христијанство и предавам на библиските студии. Значи, зошто некои рани христијани беа против Павле?
Сега запомнете, не можеме навистина да го користиме зборот „христијанин“ – сè уште не е оперативен. Треба да користиме термини како движење на Исус, или групи на Исус или следбеници на движењето на Исус.
Но, Павле всушност идентификува две категории луѓе кои се „против него“. Првите се луѓе во рамките на еклезија – или еклесијаи. Тука мислам на групата од Коринт, на пример. И таму има поединци кои дејствуваат на начин што е спротивен на она што се препораките на Павле и тоа многу конкретно. Ќе ги разложиме некои од нив.
А потоа во другата категорија, имате луѓе кои тој ги нарекува противници. Понекогаш тој всушност го користи овој термин „суперапостоли“. Значи, тука мислам на посланието како тоа до Галатјаните, каде што тој ги идентификува овие поединци и наведува како тие одат против неговите совети.
Па, да почнеме со првата категорија – размислувајќи за Првото послание до Коринтјаните. И за поглавјата 5 и 6.
Во петтото поглавје, тој започнува со список на различни работи што ги слушнал за групата во Коринт и работи што ги прават, а кои тој ги смета за неприфатливи. И повторно, неговиот совет или што треба да се случува во рамките на овие групи на Исус – првиот е човек кој се преселил да живее со сопругата на својот татко. Значи, ова звучи како маќеа со која живее, и очигледно е дека бил партнер со оваа жена. Претпоставувам дека таткото починал. Ја читам приказната – има некои преданија овде за кои немаме приказна – но се чини дека тоа е она што се случува таму.
И очигледно, тој всушност ја користи оваа фраза дека ова е нешто што дури не се среќава ни кај паганите. И тој – особено во Првото послание до Римјаните – има тенденција да им дава лош глас на паганите. Ги користи како стереотипна фолија за луѓе кои, особено кога станува збор за сексуални работи, се однесуваат неморално или дејствуваат против Божјата намера за етичко однесување.
Значи, тоа е еден пример. Тој исто така зборува за луѓе кои се тужат едни со други – тоа се случува во поглавје 6. Повторно, само гледајќи го расчленувањето, ќе ви ги дадам тие два примери само за да ги поедноставам работите.
И неговиот приговор овде е дека ако сите учествувате во Христос – ако сите сте крстени, учествувате во Христовата пневма (направив претходно видео за тоа што е пневма) – дека ако сите учествувате во овој дух, автоматски, повеќе или помалку, треба да разберете што е правилно, а што погрешно однесување. Треба да бидете некако стоички, постигнувајќи состојба на рамнотежа во вашиот живот, каде што треба да знаете дека преселувањето кај вашата маќеа не е правилното нешто што треба да се направи.
И затоа тој се спротивставува на постапките на овие лица. Зошто го прават ова?
И мислам дека она што се случува во Коринт е дека овие луѓе веруваат дека учествуваат во Христовата пневма, дека ќе ги имаат овие пневматски тела во задгробниот живот, но исто така дека се некако ослободени од осуда на некој начин, бидејќи веќе се дел од внатрешната група. Тие ќе успеат во ова сценарио за задгробен живот, нивните тела ќе се трансформираат во пневматски тела и ќе живеат засекогаш со Христос.
И така, ако веќе ги имаат овие работи, тоа е разумно толкување, мислам, од страна на Коринтјаните кои велат: „Па, живејте за моментот сега, нели? Можеме да правиме што сакаме. Веќе ги имаме овие пневматски работи. Веќе сме во внатрешната група. Па што е важно? Отсекогаш сум сакал да се преселам кај мојата маќеа, па можеби и јас би можел.“
Мислам дека токму тоа се случува таму, а Павле се обидува да каже: „Не, не, не, не, не. Воопшто не го мислев ова.“ И затоа тој има таков конфликт. Значи, не е дека овие луѓе го отфрлаат Павле како таков, туку мислам дека го земаат она што им го дал Павле и го реинтерпретираат или дополнително го толкуваат како што им одговара.
И тоа ни покажува колку слаби биле некои од овие врски што ги имал Павле. Понекогаш имаме идеја дека ова се Павлови заедници – затоа понекогаш го правам ова кога велам „заедници“ или се чувствувам малку несигурно – за да ја зајакнам идејата дека ова се Павлови цркви, само затоа што го гледате тој конфликт.
И воопшто не би ме изненадило да откријам дека на крајот, Коринтјаните се оддалечуваат од тоа што Павле е неоспорен авторитет во рамките на тие Христови групи.
Значи, тогаш ги имате и противниците и суперапостоли. Како да го разбереме ова?
Наједноставниот начин на кој можам да ви го претставам ова – повторно, погледнете го Посланието до Галатјаните, поглавјата од 1 до 2. Тој започнува со ова. Тој продолжува да зборува за тоа во подоцнежните поглавја, во средината на писмото. Но, овие противници, во голема мера, се чини дека инсистираат – и всушност ќе ви дадам еден пасус овде – дека секој што е дел од овие Христови групи е всушност дел од еврејска група. Дека ова е во суштина месијанско движење во рамките на јудаизмот. И затоа, за да се биде дел од него, не е доволно само да се биде крстен и да се учествува во духот – да се учествува во пневмата и да се учествува во Евхаристијата, како што инсистира Павле – туку дека треба да ги извршувате и заветните дела што покажуваат дека сте дел и од еврејската традиција, еврејската религија.
И така, примарниот чин овде што е предмет на спор е обрежувањето. И така, еден од навистина силните примери за ова е всушност Галатјаните 5 – и крајот, или жал ми е, средната точка на Галатјаните 5. Значи, ова завршува со дел за предупредување против обрежувањето. Тој всушност вели во стих 12: „Сакам оние што ве вознемируваат да се кастрираат себеси“. Тоа е убав начин да се каже.
Тој всушност вели, како и на друго место: „Се надевам дека ако одлучите да се обрежете кога ви реков да не го правите тоа, кога ќе одите да го направите тоа, ножот ќе се лизне“. Тој во основа вели дека се надева дека ќе ги исечете тестисите. Тоа е она што кастрацијата значи во антиката. Значи – мислам дека тоа е она што сега значи, но само да биде јасно.
Но, тој е толку против оваа идеја дека треба да го следите еврејскиот завет ако сте незнабожец, што се наоѓа во остар конфликт со секој друг што го има ова гледиште дека мора да учествувате во еврејските заветни практики.
Значи, луѓето што ги следат оние – кои, можам да ја разберам логиката – велат дека Исус е Евреин, следбениците се Евреи, Павле е Евреин, еврејско месијанско движење, ако сакате да се преобратите, мора да се обрежете. Мислам, ми се чини дека има смисла. И можете да видите како овој конфликт би дошол во игра за овие различни еклесии.
Па мислам дека тоа е навистина коренот на секој што го отфрла Павле.
Да додадеме трета категорија тука што е малку потешко да се разоткрие. Тоа би биле оние што велат: „Па Павле, никогаш не го познаваше земниот Исус – историскиот Исус во секој случај – па од каде тврди дека има некаков авторитет?“
Но, до вториот век, Делата на апостолите го овластуваат како татко-основач на движењето Исус. И потоа, откако црковните отци и канонот ќе почнат да се составуваат, црковните отци ќе коментираат за неговите писма, неговите писма ќе почнат да се циркулираат, да се коментираат – тие повторно ги претставуваат нашите најрани извори за христијанството – тогаш Павле станува неоспорен авторитет, но не мора да значи дека тоа е случај и во текот на неговиот живот.
