Какви се импликациите за Русија ако ја загуби својата поморска база во Тартус, Сирија? Во моментов, изгледа дека Русија ќе ја изгуби таа база.
Јас сум Хи Сатон, независен одбранбен аналитичар. Овие видеа се нескриптирани и немонтирани – тоа ќе стане очигледно. Важат вообичаените предупредувања – всушност, многу повеќе од вообичаено бидејќи ситуацијата се развива навистина брзо. Го снимам ова утрото на 8 декември и сигурен сум дека до моментот кога ќе го погледнете, многу работи на теренот ќе се сменат. Но, импликациите се многу потрајни, и тоа е она на што сакам да се фокусирам.
Тартус е навистина важна поморска база за Русија. Тоа е најважната поморска база надвор од самата Русија и е дом на постојаната медитеранска ескадрила. Во неа се сместени и неколку воени бродови способни за крстосувачки ракети (од два до три), подморници од класата „Кило“ (кои исто така можат да истрелаат крстосувачки ракети), крајбрежна батерија со ракети „Оникс“ и напредна противвоздушна одбрана и радари. Дополнително, помошните уреди како што се нафтените, се од витално значење за одржување на операциите во странство. Цивилните бродови, дел од „Тартус Експрес“ или „Сирија Експрес“, се користат за транспорт на резерви меѓу Тартус и руските пристаништа во Црното Море – иако сега мораат да одат подолг пат поради војната во Украина.
Ако Русија го загуби Тартус, тие ќе се борат да ја отстранат опремата и персоналот од Сирија. Без можност да влезат бродови во пристаништето, тие можеби ќе треба да остават имот зад себе, што би било значаен удар. Самиот Тартус е јасен поморски објект, со воени бродови и подморници закотвени на северниот кеј, додека цивилните товарни бродови ја користат јужната страна. Во близина имаат поставено противвоздушна одбрана и противбродски ракетни системи.
Во моментов, Русија има една подморница, три фрегати, три помошни и еден шпионски брод во Средоземното Море. Сириската морнарица постои, но е мала и веројатно нема да игра некоја значајна улога, освен колку брзо се предава или менува страна, што би можело да го забрза излегувањето на Русија од Тартус.
Поморската база е стратешки лоцирана на источниот брег на Медитеранот, со подеднакво важна воздушна база во близина. Неодамнешните случувања во Сирија се брзи: бунтовниците наводно ги зазеле Алепо, Хама и Дамаск, оставајќи ги руските средства на брегот изолирани. Извештаите сугерираат дека Русија започнала евакуација. Додека тие се обидуваат да проектираат слика на нормалност со ракетни вежби и други активности, ова не е вообичаено. Напорите за евакуација се во тек, а тие ги прилагодија оперативните модели поради зголемената закана.
Загубата на Тартус има значителни импликации. Медитеранот е клучна област, со клучни точки како што се Гибралтарскиот теснец, Босфорот (контролиран од Турција) и Суецкиот канал (контролиран од Египет). Губењето на Тартус би значело дека Русија ќе ја изгуби својата медитеранска поморска база, слабеејќи ја својата позиција во Африка и комплицирајќи ги нејзините напори да обезбеди воена помош за сојузничките африкански влади. Залихите и персоналот се потпираа на Тартус и блиската воздушна база за логистичка поддршка. Без овие капацитети, Русија ќе мора да најде алтернативни патишта или пријателски земји, за што ќе биде потребно време, пари и напор.
За Украина, овој развој ја ослабува Русија. Москва сега се соочува со повеќе кризи, што потенцијално ја намалува нејзината способност да се фокусира на војната во Украина. Спротивно на загриженоста дека губењето на Сирија ќе ослободи ресурси за Украина, спротивното е веројатно точно. Средствата во Сирија се ограничени, а многумина не можат да бидат прераспоредени во Украина. Расте логистичкиот и финансискиот притисок врз Русија, што може да го намали нејзиното влијание во Африка и да влијае на трговијата со глобалниот југ.
Украинската кампања во Црното Море дополнително ја комплицираше позицијата на Русија. Заканата од украинските морски беспилотни летала ја принудија Русија да ги запре директните испораки на оружје меѓу Црното Море и Сирија, што ги отежнува патиштата за снабдување. Оваа ситуација ги влоши логистичките предизвици на Русија, создавајќи уште поголема геополитичка главоболка.
Како заклучок, руската потенцијална загуба на Тартус е значително назадување со далекусежни импликации, од слабеење на нејзиното медитеранско присуство до намалување на нејзиното глобално влијание.
