Возев камион со церада, тешко беше кога се замрзнуваше зиме, а ништо не беше полесно дури и кога беше топло, вели професионалниот шофер Живка од Чачак која работи како професионален камионџија во соседна Србија.

Работата на камионџија, која е исклучително тешка и напорна, до неодамна беше резервирана исклучиво за посилниот пол. Сепак, времињата се менуваат, па сега можете да видите некои жени во кабините и зад воланот на големите товарни шлепери, пишуваат српските медиуми во приказната за дамата со волан во рацете.

Живка од Чачак е токму една од тие бестрашни дами. Таа ги остава без зборови многубројните колеги кога секојдневно превезува над 100 тони камен, кој се поставува на трасата на автопатот Прељина – Пожега.

– На сите им е чудно кога ќе видат жена зад воланот на тежок камион, но јас не се плашам бидејќи возам долго време. Не беше лесно на почетокот, но жив човек се навикнува на се. Патував низ цела Европа на големи тркала. Возев камион со церада, тешко беше кога се замрзнуваше во минусни температури, а требаше да товараш или истовариш роба, а ништо не беше полесно дури и кога беше топло, вели Живка за РИНА.

Дамата од Чачанка долги години работела како шофер во фабрика за облека, па често се случувало и ноќе да спие во кабината. Без страв и паника, таа професионално ја завршила секоја задача што и била поставена.

-Тогаш превезував роба од Горни Милановац, каде поради паузи и гужви на границите поминував сама и до петнаесет дена. Се плашев како ќе издржам, но на крајот се изборив со себе и успеав. Се случуваше да ми пукне гума, која сама ја сменив, но фала богу, во кое друштво и да бев, имав колеги кои секогаш доаѓаа да помогнат, вели таа.

Живка ги руши сите предрасуди кога станува збор за каква било поделба на машки и женски работни места. Половина од животот го поминала како возач на камион, возејќи од Данска до Македонија и сè до Шпанија. Работниот ден ѝ започнува во зори, а завршува во самрак, кога излегува од кабината на шлеперот, ги остава клучевите и се префрла на друга, уште поважна работа – мајка, сопруга и домаќинка.

– Се може да се постигне, еве јас сум доказ дека жените се еднакви на многу работни места. Мојата сегашна постојана траса на дневна основа е од Јелен Дол, преку Овчарско-Кабларска клисура до кампот во Лучани, каде што се истоварува материјалот што треба да се вгради во трасата на идниот автопат, вели Живка.

На истата работа, нејзиниот сопруг, со кого работи рамо до рамо, и дава целосна поддршка. Посилната половина на оваа жена не штедеше комплименти за оваа вредна жена која постигнува се.

– Не дека е моја, но е многу способна, и успева да постигне се. Ја сака оваа работа, верувале или не, таа ги извршува домашните работи затоа што е вредна домаќинка и мајка и секогаш наоѓа слободно време, па можеме многу да планираме, вели Горан, сопругот на Живка.

Оваа жена успеала во намерата, ги воспитувала своите деца, ги повела на вистинскиот пат, а покрај тоа се занимава и со работа која многу ја сака во животот.

Извор: Ало РС