Научната фантастика сè почесто станува реалност, па сега на ред дојде и биометриското си-ви…
Се работи за точната проценка на работните навики на кандидатот за некои работи, на пример: движењата на очите додека човекот гледа во екранот – заради утврдување на тоа колку тој е толерантен на глукоза, телесните реакции во миговите на носење одлука или обид да се присети на некои информации, итн.
Биометриското си-ви би служело како показател на физичката спремност да се преземат одредени работни задачи. Со тоа би се утврдило дали тој е добар кандидат за работата или не.
Притоа, биометриските податоци, како поим ќе опфаќа многу повеќе од отпечатоци на прсти и скенирање очни зеници. Новите биометриски податоци ќе го опфаќа и ритамот на чукањето по тастатурите, па дури и друштвените навики, како на пр., колку време еден човек минува комуницирајќи со другите.
Сè тоа, сепак, носи и одреден ризик од злоупотреби и дискриминациски однос кон кандидатите. Стресот, на пр., неретко е последица на здравствени проблеми или пак на попреченост. Можна е дискриминација и по однос на полова или етничка основа.
Според некои стручни лица, тоа го отвора прашањето дали и во колкава мера луѓето се подготвени да бидат „под лупа” на таков начин.
