Иако живееме во време во кое богатството со информации е достапно за секого, сепак има многу кои веруваат во теории на заговор, и постои експертско објаснување за таквото однесување.
Иако постојат теории на заговор кои имаат за цел да релаксираат и забавуваат многумина, од друга страна, оживеаја и оние што поттикнуваат лошо однесување, предизвикуваат зло и на погрешен начин го обликуваат мислењата на луѓето, .
Избувнувањето на пандемијата веќе разбуди бројни теории на заговор во неколку наврати, вклучувајќи ги и оние цитирани од антиваксни групи во врска со штетноста на вакцините за коронавирус.
Иако бројни медицински експерти во студиите појаснија дека тие во никој случај нема да предизвикаат штетни последици и да ги менуваат генетските кодови на луѓето, таквата теорија на заговор сè уште постои.
Меѓутоа, и тука не е крајот. Со растот на пациентите и ширењето на инфекцијата, се шири мислењето дека мрежата 5G ја предизвикува короната, со тоа несигурно разбирање и на биологијата и на физиката.
Ваквите тврдења имаа вистински последици, па затоа беа запалени кулите 5G, а работниците во технолошките компании беа нападнати. Верувањето во заговорот 5G ги натера некои да трошат пари на блокатори на Wi-Fi мрежата за да се „заштитат“.
Потоа, тука е и познатата завера „Чемтраил“, според која некои авиони тајно испуштаат непознати честички или хемикалии за време на летот, кои оставаат трага на небото со цел наводно да ги контролираат временските услови.
Неврологот Шенон Одел се обиде на експертски начин да објасни зошто одредени луѓе имаат тенденција да веруваат во теории на заговор.
“Човечкиот мозок е наместен да гледа обрасци кои ни помагаат да преживееме. Перцепцијата на овие обрасци може да ви го спаси животот, а нивната обработка стана пософистицирана со експанзија на церебралниот кортекс, пред сè, на фронталниот и регионите на мозокот вклучени во обработката на сликите. Меѓутоа, овој механизам за преживување може да „подивее“. Како што сме еволуиравме, мозокот стана толку добар во наоѓање на обрасци што понекогаш ги наоѓа дури и на места каде што воопшто не постојат врски“, објасни Одел.
Таа посочи дека луѓето кои веруваат во теории на заговор имаат мозок кој е повеќе склон кон илузорно воочување на обрасци и наоѓање врски таму каде ги нема.
“Виновникот за ова може да биде допамин (хормонот на среќата). Постои можност луѓето со генетски поголеми нивоа на слободен допамин попрво да веруваат во една или повеќе теории на заговор. Штом овие верувања се„ вкоренат “, пристрасноста за потврдата ги зајакнува “, рече таа.
Одел исто така верува дека застрашувачкото и неизвесно време во кое живееме всушност може да биде покренувачот за процутот на теориите на заговор.
“Чувството на беспомошност може да го натера човекот да се обиде да најде ред во хаос, а тоа често значи да прнајдеш обрасци таму каде што ги нема. Инаку, охрабрувањето на луѓето да преземат акции, може да помогне да се намали беспомошноста, а некои излезот го наоѓаат и во верувањето во заговор теории“, рече Одел.
