Виктор ОРБАН
Да речеме, ако сте во Германија, и на Фејсбук или на работа, зборувате против родот, дека сте за традиционалниот семеен модел, или велите дека сте против миграцијата, ќе ја изгубите работата, ќе ви дадат шанса да се предомислите, а ако не го сторите тоа, ќе ја изгубите работата.
Сакам да кажам не, па Унгарија е остров на слободата во споредба со она што се случува западно од нас во врска со овие табу прашања. Значи, ако за слободата треба да се плашиме некаде, тоа не е Унгарија, туку либералниот свет западно од нас.
Либерализмот некогаш значеше слобода. Денес тоа значи ограничување и угнетување. Ние кои не сме, ние кои не сме либерали, сме на страната на слободата и се бунтуваме против тоа.
Понатаму, постои група, лидерите на Унијата, кои седат во Брисел, тие се бриселските бирократи, кои мислат дека секоја криза е за постигнување федерални, т.е. промени што ги намалуваат овластувањата на земјите-членки и ја зајакнуваат и централизираат моќта на центарот.
Сепак, интересно е што без разлика каква криза имало во последните 15 години, финансиска криза, миграциска криза, потоа кризата со Ковид, а сега и војната, сè заврши со тоа што Брисел им ги одзема овластувањата на земјите-членки.
Значи, планот на Брисел да има Соединети Европски Држави е алатка, бидејќи и гледам, тие се обидуваат да ни одземат сè повеќе овластувања. Сега управувањето со енергијата, од каде можеме да купиме гас и нафта, од каде не можеме да ги купиме, потоа производството на оружје, индустријата за оружје, кредитирањето, сè што е поврзано со ова, сè доаѓа од центарот.
Значи, постои и група сили што ја користат војната за централизација. Неколку многу моќни групи се истовремено заинтересирани за продолжување на војната.
Што следува од ова? Треба да најдеме сè повеќе групи кои се заинтересирани за завршување на војната. Мислам дека Американците се една од нив. Затоа треба да воспоставиме најтесна соработка со Американците.
