Еден од најмоќните луѓе на светот, Џорџ Сорос, во своето последно интервју, изрази надеж дека во ноември на американскиот лидер Доналд Трамп ќе му „дојде крајот“.

Неговата фондација активно го зголемува финансирањето на непријателите на американскиот претседател. На пример, во јули тој објави дека издвоил повеќе од 200 милиони американски долари за движењето „Блек лајф метер“, кое активно се бори против Трамп.

Оваа година Сорос издвои 260 милиони долари (20 проценти) од неговиот буџет за финансирање на организации лојални на демократиите, односно тој го потроши секој петти долар од фондот на борбата против Трамп.

Го спознал цинизамот уште како дете

Џорџ Сорос е роден во Будимпешта во унгарско-еврејско семејство. За време на Втората светска војна, му се заканувала смрт, како и на милиони негови сограѓани. Кога имал десет години, неговите родители го испратиле во христијанско семејство за да го спасат од нацистите. Се покажало дека таткото-посвоител бил соучесник на нацистите, тој профитирал од имотите на Евреите кои биле испратени во логорите. Тогаш идниот милијардер го научил и прифатил цинизмот. За него, дури и по многу години, оваа епизода од животот беше како игра на берза.

“Можев да бидам од другата страна. Можев да бидам еден од оние на кои им одзема сè. Но, јас немав чувство дека не сум на вистинското место. Знаете, тоа е како на финансискиот пазар: ако парите не ги земам јас, ќе ги земе друг. „Тогаш сфатив дека еврејскиот имот ќе биде украден, ако не од овој, тогаш од некој друг. Јас не преземав ништо, само гледав, па не чувствувам никаква вина“, рече Сорос во емисијата во 1999 година „60 минути: Џорџ Сорос“. .

Сорос – „архитект на хаосот“

Лекциите од сериите „Животот е рулет“ или „Ништо лично“ не беа залудни. Тие го исковале ликот на Сорос како бизнисмен, а потоа и политичар. Тој секогаш одеше таму каде што имаше хаос и ја фрлаше јадицата во матна вода.

Првите милијарди долари тој ги заработи во 1992 година, кога ја предвиде банкарската криза во Велика Британија и почна да ја откупува британската валута. Потоа продаде сè, одлични заработи и истовремено ја собори фунтата. После неколку години, го стори истото со тајландскиот лилјак. Во текот на 1998 година, доби инсајдерски информации од американските тајни служби и заработи пари во промените на девизниот курс во Русија. Тогаш го доби неофицијалниот прекар – „архитект на хаосот“, бидејќи во тој хаос се чувствуваше најудобно. На тоа се заснова целата философијата на Сорос.

За време на советската перестројка, тој се поврзал со академик Андреј Сахаров. Сорос му предложил да финансира културен или образовен фонд, а Сахаров информацијата му ја пренел на семејството на генералниот секретар Михаил Горбачов.

„Се поврзав со фондот кој го водеше Раиза Горбачева. Тоа беше група на луѓе од КГБ, кои активно ја поддржуваа перестројката“, рече Сорос во 2016 година.

Сорос сфатил дека може да заработи многу повеќе за време на кризата. Тој започна да се сретнува со важни луѓе низ целиот свет, заклучоците од тие состаноци беа нови фондови, кои треба да го променат економскиот модел на суперсилата што пука по сите шевовите, претворувајќи ја во терен за шпекулации и инвестиции.

Поранешниот премиер на Украина, Николај Азаров се сеќава како го запознал Сорос во раните 90-ти во Доњецк: „Неговите идеи беа едноставни: вашата индустрија е застарена, никаде нема да стигнете така, во кој било цивилизиран свет. Мора да започнете одново и да создавате услови. да привлекување инвеститори “.

Поткуп на интелигенцијата

Сорос ги убедувал политичарите дека се потребни странски инвеститори, додека осиромашената интелигенција ја поткупувал со пари.

Борис Надеждин, кој работел во Думата и владата во 1990-тите, се сеќава на американскиот милијардер:

„Немам точна статистика, но има илјадници советски научници на кои им платил еднократна помош во висина од 500 американски долари. Во тоа време, научен соработник морал да работи за таква плата две години“, вели Надеждин.

Според истражувањето на групата Ди Си Ликс, за неколку години милијардерот основал неколку организации во Русија: „Јавна пресуда“, историскиот „Меморијал“, правниот „Центар за социјално и закон за работни односи“, центарот „Левада“ и интелектуалното движење „Лебед“, „Отворена Русија“ и многу други проекти. Меѓутоа, сите фондови, кои ги финансирал бизнисменот, бараа одредени отстапки од луѓето што ги поддржуваа. Барањата беа различни: за кој економски модел да се лобира, како да се држи предавања за историјата, чии инвестиции за се поддржуваат и други.

За време на 90-тите години, во Русија имало два учебници по историја, едниот про-советски и другиот прозападен. Во нив била спомната само битката кај Сталинград и капитулацијата на Германија, додека имаше цели пасуси за американските операции во Атлантикот и победата над Јапонија. Кон крајот на 1990-тите, доаѓа до отрезнување и престанала фасцинацијата од Западот. Целата мрежа на невладини организации на Сорос, која беше распространета низ поранешниот Советски сојуз, започна да се расплетува и нејзиниот фонд стана непожелен во Русија.

 

Сорос не успеа да триумфира во Русија.

„Парите го спасуваат светот или го менуваат“

Сепак, милијардерот сè уште ги имаше своите упоришта во Казахстан, Киргистан, Узбекистан, Украина, Белорусија и Грузија. Во текот на 2000 година, според неговата програма, членовите на движењето „Отпор“ го соборија Слободан Милошевиќ во Србија, а во 2003 година, организацијата „Кмара“ организираше пуч во Грузија со негови пари.

“Тој верува дека парите или го спасуваат светот или го менуваат. Тој се однесува како политичар, но тој тоа не е. Него никој не го избрал, но тој, со неговите идеи за отворениот свет, се меша во домашната политика на суверените”, вели унгарскиот политички аналитичар и новинар Габор Штир.

Беше малку потешко со Украина. До 2004 година, милијардерот ја оствари својата цел – неговите студенти од Меѓународниот фонд за преродба ја организираа првата портокалова револуција таму. Сорос не ја доби Русија, но се приближи до нејзините граници. Азаров се сеќава како Сорос ги регрутирал своите приврзаници во Киев во раните 90-ти и, всушност, ја формирал идната политичка елита на Украина.

Десет години подоцна, неговите пари дојдоа на Мајден. Тој ја финансираше опозицијата и ги вооружа нејзините борбени единици. Откако постигна уште еден државен пуч, тој доби слободен пазар. Транснационалната компанија „Монсанто“, во која Сорос е главен акционер, го снабдуваше Киев со своите ГМО производи и во исто време го купи земјиштето.

Сорос, се разбира, не работи сам. Зад него е целиот демократски естаблишмент на Америка и Стејт департментот и американската тајна служба. Тој финансира обоени револуции и ја промовира идејата за глобализам, а за возврат му даваат инсајдерски информации за сите финансиски конкуренти и му помагаат да не биде кривично гонет.

“Не постои ниту еден конфликт во кој Фондацијата Сорос не учествуваше. Неговата идеја за отворено општество е насекаде, тој е познат по тоа. Но, тој е неразделен дел од американските тајни служби. Тие ја подготвуваат основата за сите дејствија”, објаснува дописникот на Руската академија за воени науки, политикологот Сергеј Судаков.

Погрешни инвестиции и слабеење на мрежата на Сорос

Сорос беше прогласен за непожелен прво во Русија, а потоа и во неговата татковина, Унгарија. Неговата мрежа започна да слабее и во Америка. Тој презеде погрешен чекор кога инвестираше стотици милиони долари во изборната кампања на Хилари Клинтон. Таа го поддржуваше уште во 2009 година. Додека таа беше државен секретар, на високи позиции назначуваше луѓе што беа лојални на Сорос.

Сепак, сè се менува кога на власт доаѓа Доналд Трамп, со кого Сорос не може да управува. Актуелниот претседател на Америка има многу пари и тој знае што е манипулацијата. Но, милијардерот не се откажува и се обидува да го ослабне одвнатре.

Протестите на „Блек лајфс матерс“, во кои црнците се борат за своите права, започнуваат, како и секогаш, со одлични идеи и завршуваат со програми финансирани од Сорос.

Според Сорос, неговиот главен непријател се наоѓа во Москва. Бизнисмен веќе не може да дејствува преку неговите средства. Единствено оружје што го има е информацијата ─ медиумската куќа „Отворена Русија“ од Михаил Ходорковски, што е негов проект. Има негативно мислење за Русија или не се коментира. Една од организациите, кои тој ги контролира, најави регрутирање кандидати за школа за менаџираење на медиумите, со цел да се едуцираат коректни, со став на милијардерот, либерални новинари на руско тло.

Милијардерот не се откажува, кога ќе претрпи пораз, сонува за реванш. Без оглед на неговата возраст, тој е подготвен трпеливо да чека за да ја постигне целта.