Д-р Роберт МАЛОУН

(авторот е имунолог, вирусолог, еден од најголемите светски експерти во оваа област, изумител на МНРА технологијата која сега се применува и кај некои вакцини против корона вирусот (надежта е дека со таа технологија ќе се добие вакцина против ракот), кој и самиот се соочи со цензура за ради неговиот став околу КОВИД и вакцините на Фајзер и Модерна)

Претседателските и потпретседателските кандидати на Демократската партија отворено ја поддржуваат цензурата и задушувањето на слободата на говорот. Ова е отворено кршење на Првиот амандман.

Гувернерот Волц отворено ја поддржа владата на Соединетите Држави да ги цензурира Американците за време на неделната потпретседателска дебата.

Употребата на цензура за контрола на слободата на говор полека се зголемува во САД во последната деценија.

Есејот подолу од Институтот Браунстоун го документира умниот вирус што ги зарази демократските политичари, што го запали подмолното ширење на цензура-индустрискиот комплекс.

Само зборовите не можат да ги спречат нашите аспиративни цензори да ја употребат својата моќ за да го замолчат несогласувањето. Непријателите на Првиот амандман ветуваат дека ќе го „оневозможат постоењето“, како што објасни Џон Кери оваа недела, и тие се подготвени да ја заобиколат правната заштита за да ги постигнат своите цели по секоја цена.

Кери, говорејќи на панелот за климатските промени на Светскиот економски форум, изрази жалење за она што го смета за недоволна цензура на „дезинформациите“ и ги повика своите сојузници „да победат на теренот, да го освојат правото да владеат“ за да бидат „слободни способни да имплементираат промени“ и покрај „големиот блок“ од Првиот амандман.

ЏОН КЕРИ: Омразата на социјалните мрежи само расте и расте. Тоа е дел од нашиот проблем, особено во демократските земји, во смисла на градење консензус околу кое било прашање. Денес е навистина тешко да се владее. Судиите што ги имавме порано за да одредат што е факт, а што не е факт, на некој начин се избришани, до одреден степен. И луѓето одат и сами избираат каде одат за нивните вести, за нивните информации. И тогаш влегувате во маѓепсан круг.

Значи, навистина е тешко, многу потешко да се изгради консензус денес отколку во кое било време во 40-50 години кога сум вклучен во ова.

Знаете дека сега има многу дискусии за тоа како ги ограничувате тие ентитети за да гарантирате дека ќе имате одредена одговорност за фактите, итн.

Но, погледнете, ако луѓето одат само до еден извор, а изворот до кој одат е болен и, знаете, има агенда и тие објавуваат дезинформации, нашиот Прв амандман е главната пречка за да се спротивставиме на тоа.

Значи, она што ни треба е да го освоиме теренот, да го освоиме правото да владееме, со надеж дека ќе освоиме доволно гласови за да можете слободно да ги спроведете промените.

Ете, тоа е тоа што го кажа Џон Кери. Очигледно, има некои луѓе во нашата земја кои се подготвени да ги спроведат промените на сосема друг начин, но…

Мислам дека демократиите се пред голем предизвик во моментов и не докажаа дека можат да се движат доволно брзо или дека се доволно големи за да се справат со предизвиците со кои се соочуваат, и за мене, тоа е дел од она што се овие избори. Ќе ја скршиме ли треската ѓшто во овој момент се шири низ САД?

Но, истражувањето за лошата состојба на слободата на говорот во Соединетите Држави покажува дека Кери и неговите сојузници веќе имаат развиено средства за да го заобиколат „главниот блок“ на нашите основачки документи. Самата Хилари Клинтон ја изнесе идејата за кривични казни за ширење „дезинформации“.

Александрија Окасио-Кортез на сличен начин повика на „зауздување на медиумското опкружување“, така што луѓето не можат само да „исфрлаат информации“.

На почетокот на оваа година, новинарот Марк Стејн беше принуден да плати 1 милион долари како „казнена отштета“ за исмевање на научник за климатските промени со негово споредување со осудениот злоставувач на деца Џери Сандуски.

Адвокатот ја повика поротата да ја наметне казната за да ги покаже последиците од вклучувањето во „климатско негирање“, што тој го спореди со „изборното негирање“ од страна на претседателот Трамп.

Во Њујорк, државниот јавен обвинител Летиција Џејмс ја покажа заканата што промената ја претставува за нашите основни слободи. За време на нејзината кампања за функцијата во 2018 година, Џејмс гордо ја емитуваше својата антипатија кон Првиот амандман, ветувајќи дека ќе го вооружи правосудниот систем против низа политички непријатели од претседателот Доналд Трамп до Националната асоцијација за пушки.

Нејзината нетолеранција за несогласување ја натера да го таргетира VDare, веб-страницата за ограничување на имиграцијата на Питер Бримелоу. Не можејќи да најде кривично дело, Џејмс ја искористила нејзината канцеларија за да ја удави организацијата во правни трошоци додека не била принудена да престане со работа. И покрај тоа што никогаш не се залагале за насилство или извршиле клевета, Бримелоу и неговата група биле виновни за несогласување во јурисдикција што избирала ревност.

Стив Банон, Џулијан Асанж, Даглас Меки, Роџер Вер и Павел Дуров претрпеа слични дрски прогони што ја разоткриваат наводната безбедност на заштитата на слободата на говорот на Запад.

Нашиот Устав не може да ја преживее правдата од советски стил „Покажи ми го човекот, а јас ќе ти го покажам злосторството“. Бримелоу, Асанж и Дуров беа цел на нивното несогласување, а режимот обратно изработи средства да ги казни.

Сличен процес се случува и во академската средина. Минатата недела, Универзитетот во Пенсилванија објави дека ќе ја санкционира професорката по право Ејми Вокс, критичар на афирмативните постапки, со суспензија на една година намалување на платата. Пен инсистираше на тоа дека санкциите не се однесуваат на слободата на говорот и наместо тоа се однесуваат на стандардите за „професионализам“ за неговиот факултет.

Но, санкциите на Вокс се експлицитно засновани на 26 инциденти на погрешно размислување, вклучително и критикување на „идеи против асимилација“, „рап култура“ и градови кои „водат како земји од третиот свет“, како и коментирање на разликите меѓу половите и расните групи.

Како што објаснува Фондацијата за индивидуални права и изразување, „подготвеноста на Пен да ја заобиколи заштитата на академската слобода за да го казни Вокс поставува вознемирувачки преседан. Ако научниците со контроверзни ставови можат да ја изгубат својата академска слобода само поради неодредени грижи за „непрофесионализмот“, сите кадри кои имаат малцински, различни или едноставно непопуларни ставови се изложени на ризик“.

Американците пошироко се соочуваат со истиот ризик. Ниту првиот амандман, ниту апстрактните принципи за слобода на говорот нема да ги запрат цензорите во нивната крстоносна војна. Тие ќе ја заобиколат правната заштита на нашите слободи под превезот на навидум безопасно слогани.

Германија веќе го покажува патот, со виновна пресуда за Си Џеј Хопкинс, Американец што живее таму, кој се спротивстави на контролите на Ковид. Со документите кои се веќе поставени за „иднината на Интернет“, постоечката администрација има наведена цел да го затвори Интернетот за слободата на говорот и да инсталира цензори на сите нивоа. Ова нужно ќе наиде на конфронтација со Илон Маск, но на крајот ќе го погоди Rumble и секој друг алтернативен извор на информации.

Целта е Првиот амандман, но со прецизна цел: обезбедување контрола на режимот врз целото население, со јавна култура целосно контролирана во интерес на заштита на административната држава од популистички отпор. Тоа се влоговите.

Нека нема грешка околу ова. Вашата слобода да ја знаете вистината е она што е во прашање.