„Смртта не постои, а со самото тоа сознание, стравот од неа исчезнува. И запомнете: ниту еден човек кој постоел – не умрел. Тие се претворија во светлина и како такви сè уште постојат. Тајната е во тоа како овие светлосни честички да се вратат во ппранешната состојба. Да се ​​вратат во некоја од претходните енергии.

Исус Христос и некои други ја знаеја оваа тајна. Јас трагав по тоа како да ја зачувам човечката енергија. Таа е една од видовите на светлината во душата, понекогаш, рамна на небесната врховна светлина. Тоа не го истражував заради себе, туку поради доброто на сите. Верувам дека моето откритие ќе го направи животот на луѓето полесен и поподнослив и ќе ги насочи кон духовноста и моралот…“.

Ова е една од изјавите на Никола Тесла, еден од најголемите научници што светот воопшто ги имал, а кој е починат на денешен ден во 1943 година во Њујорк. 

Еве уште неколку негови мисли:

1. Дејството и на најмалото суштество доведува до промени во целиот универзум.

2. Мојот мозок е само уред за примање. Постои одредено јадро во универзумот од кое црпиме знаење, сила, инспирација. Не ги открив тајните на ова јадро, но знам дека постои.

3. Не ми требаат модели, цртежи, експерименти. Кога ми доаѓаат идеи, почнувам да градам уред во мојата имагинација, го менувам дизајнот, го подобрувам и го вклучувам. И не е важно дали ќе ги тестирам уредите во мојот ум или во работилница – резултатите ќе бидат исти.

4. Дали ја знаете фразата „не можеш да скокнеш преку глава“? Тоа е заблуда. Човек може да направи се.

5. Големите мистерии на нашето постоење допрва треба да се решат, многу е можно дека смртта не е нашиот крај.

6. Највисоката цел на човековиот развој е целосна доминација на свеста над материјалниот свет, употреба на силите на природата за задоволување на човековите потреби.

7. Животот е и секогаш ќе биде равенка што му пркоси на решението, иако содржи неколку познати фактори.

8. Современите научници размислуваат длабоко наместо јасно да размислуваат. За да размислувате јасно, мора да имате здрав ум и да размислувате длабоко, дури и ако сте целосно луди.

9. Ова е проблем за многу пронаоѓачи: им недостасува трпение. Им недостига волја да направат нешто полека и јасно, во нивните мисли, за да почувствуваат точно како ќе функционира. Сакаат да ја испробаат првата идеја што ќе им падне на памет и како резултат на тоа трошат многу пари и многу добар материјал, само за емпириски да утврдат дека работат во погрешна насока. Сите грешиме и најдобро е да грешиме во умот, пред да ги материјализираме работите.

10. Нашиот свет е потопен во огромен океан од енергија, летаме во бесконечен простор со неразбирлива брзина. Сè се врти околу себе, се движи – сè е енергија. Соочени сме со застрашувачка задача – да најдеме начини да ја извлечеме оваа енергија. Тогаш, со извлекување на енергијата од овој неисцрпен извор, човештвото ќе оди напред со огромни чекори.

11. Ширењето на цивилизацијата може да се спореди со оган: прво тоа е слаба искра, потоа треперлива светлина, а потоа моќен пламен, обдарен со брзина и сила.

12. Колку луѓе ме нарекуваа сонувач, како нашиот луд свет ги исмеваше моите идеи. Времето ќе го каже своето.

13. Секој треба да го смета своето тело за непроценлив подарок на оние што ги сака, величествено уметничко дело. Неописливата убавина, мистеријата што се крие во дизајнот на човековото постоење која е толку суптилна што дури и збор, здив, поглед, дури и мисла можат да ја оштетат. Науредноста која ги размножува болестите и смртта не е само самоуништувачка, туку и неверојатно неморална навика.

14. Во постојана самотија умот станува поостар. Не ви треба голема лабораторија за размислување и измислување. Идеите се раѓаат во отсуство на влијание на надворешните услови врз умот. Тајната на самата креативност. Идеите се раѓаат во самотија.

15. Нема ништо што би можело да привлече повеќе човечко внимание и од природата. Разбирањето на нејзиниот огромен механизам, откривањето на нејзините креативни моќи и познавањето на законите што ја регулираат е најголемата цел на човечкиот ум.

16. Нема да има големо зло ако учениот залута, но ако големите умови грешат, светот скапо плаќа за нивните грешки.

17. На почетокот ми требаше силен ментален напор против склоностите и желбите, но како што минуваа годините оваа противречност ослабна и конечно мојата волја и желба станаа едно исто. Тоа е тајната на мојот успех.

18. Интуицијата е нешто што е пред нашето знаење. Нашиот мозок несомнено има многу чувствителни нервни клетки, што ни овозможува да ја почувствуваме вистината, дури и кога таа сè уште не е достапна за логични заклучоци или други ментални напори.

19. Парадоксално е, но сепак е точно кога велат дека колку повеќе знаеме, толку понеуки стануваме, бидејќи само преку просветлување почнуваме да ги разбираме нашите ограничувања.

20. Нашите недостатоци и нашите доблести се неразделни, како силата и материјата. Ако се разделат, таа личност повеќе не постои.

21. Ниту една заедница не може да постои и да се развива без строга дисциплина.

22. Мозокот не води постојана евиденција, не акумулира знаење. Знаењето е нешто како ехо што треба да ја прекине тишината за да биде повикан на живот.