Главна тема во Европскиот парламент изминативе денови не беше, како што се очекуваше, следната Повеќегодишна буџетска рамка на ЕУ, законот за дефорестација или пакетот за поедноставување, туку карбонарата.

Случајот, кој медиумите веќе го нарекоа „Карбонара-гејт“, го иницира италијанскиот министер за земјоделство Франческо Лолобриџида, кој бурно реагираше откако во маркет во комплексот на Европскиот парламент забележал сос со сланина под името „Карбонара“ на чија етикета меѓу другото стои и италијанското знаме, а кој не е произведен во Италија.

Но, користењето на знамето не е единствениот проблем за Италијанците. За нив уште пострашно е што сосот содржи класична сланина, наместо традиционалното гванчијале, кое според италијанските фундаменталисти за храна е незаменлив дел од сосот карбонара. Гванчијале е сушен свински врат, што традиционално се произведува во централна Италија, пред се во регионите Умбрија и Лацио.

– Да ја оставиме настрана сланината во карбонарата… Ова се најлошите производи што звучат италијански. Неприфатливо е да ги гледаме на полиците во супермаркетот во Европскиот парламент. Побарав итна истрага, наведе Лолобриџида во објава на Фејсбук во понеделникот.

По ова, партијата Браќа на Италија (ФДИ) на италијанската премиерка Џорџа Мелони реагираше до претседателката на Европскиот парламент, Роберта Мецола поради „употребата на италијанското знаме на сосот за тестенини“ и побарано од неа да започне формална истрага за случајот.

Европратеникот на ФДИ, Карло Фиданца, кој е еден од лидерите на групата Европски конзервативци и реформисти (ЕЦД), оцени дека со производите како овој сос се прекршуваат правилата на ЕУ за означување на храната, кои забрануваат користење на „лажни симболи“ или „повикувања на потекло“.

– Неправилната употреба на симболи или референци, во овој случај, референци за „италијанско“ на производи што не доаѓаат од Италија, може да претставува измамничка практика и затоа треба да биде санкционирана, наведе Фиданца во писмено соопштението.

Според Фиданца, одбраната на автентичноста на италијанските земјоделско-прехранбени производи „не е само битка за идентитетот, туку и прашање на транспарентност и заштита на потрошувачите“.

На ваквите реакции од Кабинетот на Мецола одговорија дека „никој не треба да става карбонара во тегла“, но дека станува збор на производ на приватна компанија и дека претседателката на Парламентот нема надлежност да интервенира. Дополнително од Кабинетот ги упатија европратениците на ФДИ да реагираат до релевантните органи за етикетирање на прехранбените производи.

Инаку, интересно е дека до искажаното незадоволство од страна на Лолобриџида, ниту еден од 76-те италијански европратеници и од уште поголемиот број асистенти и соработници во ЕП или новинари од Италија, не реагираше на продажбата на сосот.

Ова не е прв случај храната да предизвика турбуленции во Европарламентот. Минатата година, реакции поттикна и-мејлот на асистент во Европарламент по потекло од Словачка, Иван Лехотски, кој се жалеше дека западноевропската кујна е нашироко застапена во парламентарните ресторани, додека источноевропските јадења се „речиси целосно отсутни“.

Лехотски дури апелираше Европарламентот да ангажира „барем еден готвач“ од регионот на Источна Европа, кој ќе знае да подготви вистински сегедински гулаш, рибја чорба „халашле“ или чешкиот специјалитет „вепро кнедло зело“, кој се состои од свинско месо, кнедли или компири и кисела зелка.

Мејлот набрзо стана вирален и во поддршка на Лехотски застанаа поголем број негови колеги и други вработени во ЕП, но и европратеници од источноевропските земји.