На 83-годишна возраст денеска во Скопје почина Ѓорѓе Марјановиќ, истакнат интелектуалец, професор по кривично право на Правниот факултет во Скопје и поранешен лидер на партијата Лига за демократија.
– Нѐ напушти Ѓорѓе Марјановиќ, веројатно најголемиот ум што Македонија го имала. Професор, преведувач, полиглот, како да беше пратен од свемирот да нѐ описменува. Вечна ти слава и светол пат, професоре!, напиша пред малку адвокатот Александар Тортевски кој со него ја основа Лигата за Демократија.
Марјановиќ е роден во Стара Моравица, во Србија, на 6 мај 1939 година. Дипломирал на Правниот факултет во Скопје во 1962. Магистрирал на постдипломските студии по казнено-правни науки на Правниот факултет во Загреб во 1968 со тезата: “Правните последици на осудата”.
Докторирал на Правниот факултет во Скопје во 1973 со тезата “Правната положба на осуденикот по издржаната казна”. Сиот работен век, освен приправничкиот стаж (1962-1964) во Основниот суд-Скопје II, го поминал на Правниот факултет во Скопје: асистент (1965-1974); доцент (1974-1979); вонреден професор (1979-1985) и редовен професор (1985-2001).
За време на комунизмот професионално се ангажирал за слобода на уверувањето, совеста, мислата и нејзиното јавно изразување, покренувајќи го прашањето за укинување на некои тогаш мошне проблематични инкриминации: на XXI советување на Југословенското здружение за кривично право и криминологија (Струга, 24-25 октомври 1983) во уводниот реферат побарал укинување на фамозниот “деликт на мислење”, содржан во чл. 133 КЗ СФРЈ, за што бил изложен на остри критики од страна на комунистичкиот естаблишмент и партиски казнет, по што самиот истапил од Сојузот на комунистите на Југославија;
се залагал за посебен третман на политичките затвореници во пенитенцијарните установи на СФРЈ; се залагал за слобода на совеста во врска со инкриминацијата-Одбивање прием и употреба на оружјето (чл. 202 КЗ СФРЈ) од страна на припадниците на некои верски заедници.
Марјановиќ е член на Форумот за човекови права на Македонија од неговото основање.
По воведувањето на повеќепартискиот систем ја основа и е избран за претседател на првата опозициона партија во Македонија – Лига за демократија (од 21 ноември 1989 година, кога ја напишал нејзината политичка платформа). На чело на партијата е до 2006 година, кога по парламентарните избори, се повлекува од функцијата претседател на Лигата за демократија.
Познат е по своите колумни во сега укинатиот дневен весник „Дневник“, а по локалните избори 2005 година е советник во Советот на град Скопје.