Една од најголемите светски мистерии е библиската загатка која со години збунува научници, помеѓу возрастите од 12 до 30 години, животот на Исус Христос не е документиран. Нема пишан запис, нема раскажани приказни. Природата не трпи ваакум, а истото важи и за многу религиозни луѓе. Затоа многу луѓе шпекулирале за тоа што Исус можел да направи за време на тој период.

Во модерно време, направени се обиди да се пополнат исчезнатите години со диви приказни за Исус како патува во Индија за да учи со источни мистици или дури и се појавува во Северна Америка. Секој добар историчар ќе оди по најраните и најдобрите докази – не по подоцнежни или чудни докази, не по докази кои ги противречат сите наши најрани и најдобри извори. Најраните и најдобрите докази се евангелијата на Матеј, Марко, Лука и Јован, кои го поставуваат Исус во Назарет.

Од историски истражувања и неодамнешни археолошки работи во Галилеја, комбинирани со дедукции од самите евангелија, всушност знаеме доста. Витлеем е местото каде што Христос е роден, но евангелијата велат дека неговото семејство го напуштило набргу потоа и отишло да живее во градот Назарет. Така беше исполнето тоа што беше кажано преку пророците: „Ќе се нарече Назареец“. Назарет беше тивко место со многу земјоделство и рибарење, и луѓето таму обично не заработуваа многу пари.

Според евангелијата, за време на исчезнатите години, Исус бил син на занаетчија. Во Новиот завет, во евангелието на Марко, критичарите на Исус во неговиот роден град прашуваат: „Не е ли ова столарот?“ Во паралелниот текст во Матеј, тие прашуваат: „Не е ли ова синот на столарот?“ Не би имало многу работа во Назарет за Исус, неговиот татко или други занаетчии. Наместо тоа, се верува дека Исус можел да најде постојана работа во градот Сефорис, познат по својата сложена мозаична уметност создадена од Римјаните. Може да се замисли семејството како поминува многу години градејќи куќи, мебел, сали и склопувајќи згради со варовник и дрво – тоа беше семејниот бизнис.

Регионот на Назарет исто така обезбедува траги за нивото на образование на Исус и неговото знаење за светот. Јазикот на регионот бил арамејски и научниците се сигурни дека Исус го зборувал. Евангелијата исто така велат дека Исус знаел да чита, што значи дека бил образован за време на исчезнатите години. Очигледно знаел да чита бидејќи според Лука, одел во синагогата и ги читал свитоците на пророците. Можеби не бил само столар; бидејќи Назарет бил близу до Галилејското Езеро, можно е Исус да одел таму за риболов. Ако го направил тоа, најверојатно би наишол на група рибари кои години подоцна станале негови апостоли. Како што одеше покрај Галилејското Езеро, го видел Симон и неговиот брат Андреј како фрлаат мрежа во морето, бидејќи беа рибари. Тогаш Исус им рече: „Следете ме, и од ловци на риби ќе ве направам ловци на луѓе“.

Во евангелијата е напишано дека Исус имал татко по име Јосиф. Тој се појавува неколку пати во текстовите, но исчезнува по тоа што Исус учи во храмот на 12 години. Логично е да се претпостави дека во некој момент за време на овој период, Јосиф умрел и Исус би морал да се справи со смртта на својот татко, да присуствува на погребните служби и да биде особено внимателен кон својата мајка и нејзините потреби. Но, одговорноста за семејството не би траела. Постојат траги во евангелијата кои сугерираат дека Исус би ги оставил зад себе. За да функционира службата на Исус, тој би морал да ги напушти луѓето кои му се најблиски – неговите браќа, сестри и мајка. Тој тргна на турнеја за да изврши чуда, знаци и чудеса и да проповеда и учи насекаде, оставајќи ги Јаков и другите членови на семејството да го преземат семејниот бизнис. Во мало гратче, тоа би се сметало за скандалозно.

Се разбира, има многу што не знаеме за тие години. Но, она што го знаеме не е незначително: Исус израснал како момче во синагогата, учејќи Свето Писмо, длабоко пиејќи од изворите на Светото Писмо, доживувајќи од прва рака социјална и економска угнетеност на палестинското еврејско селанство од неговото време. Тој го предвидел денот, како што подоцна ќе каже, за царството Божјо, каде што каузата на сиромашните, понижените и неблагопријатните ќе биде застапувана над оние кои ги угнетувале. Со проучување на приказните кои се согласуваат дека се вистинити, може да се појави појасен, иако хипотетичен, портрет на животот на Христос.