Извадок од книгата „Архимандрит СЕРАФИМ: Заборавеното лекарство“
(Издание, Охрид 2006, Со благослов на Неговото Високопреосвештенство Митрополит Дебарско – кичевски Г.Г. ТИМОТЕЈ и Неговото Високопреподобие Архимандрит СЕРАФИМ)
Светата тајна Исповед со полно право може да се нарече: „Заборавеното лекарство“. Целиот свет лежи во зло. Секој од нас одделно е заразен од смртоносната болест наречена грев, но може да се излекува од таа болест.
Лекот е даден! При тоа,тој е и чудотворен! Штом го земеш, оздравуваш! Но ние не посегнуваме по него за да се исцелиме и да ни олесни совеста. Зошто?
Бидејќи сме го заборавиле и сме го потцениле.„Зошто да умирате вие, доме Израилев?“– со тага извикува св. пророк Језекил. Зошто да умирате во вашите гревови, христијани?– со уште поголема тага извикува нашиот искупител Исус Христос. Зарем за вас нема избавување од смртта? Зошто да го радувате непријателот на вашето спасение – сатаната? Зарем Јас во Својата Црква не го востановив семоќното покајание?„Јас не ја сакам смртта на грешникот, туку грешникот да се одврати од својот пат и да остане жив. Вратете се, вратете се од вашите лоши патишта!“ (Језек.33,11). Покајанието, тој бесконечен добар дар, ви е даден:
„Во кој и да е миг од животот и какви и да се гревовите, тоа дејствува со еднаква сила: очистува од секаков грев, спасува се што прибегнува кон Бога, па дури тоа да е и во претсмртните минути“.
За земните болести има земни лекови. За најстрашната болест, наречена грев, семоќниот Небесен Лекар има небесен лек.
Тој Лекар е Исус Христос. Бидејќи секој грев претставува нарушување на светиот Божји закон, единствено Бог со Својата прекрасна семоќност може да ги проштева гревовите. Он може да го направи и тоа, гревовите да се излекуваат исто како да не постоеле.
„Гревовите ваши да се и како бакам, ‐ како снег ќе ги побелам; да бидат црвени и како пурпур, ‐ како волна ќе станат бели“(Иса.1,18), ветува Он. Но, за да се случи тоа, од нас се бара да исполниме еден услов – вистински да се покаеме. „Никој не е толку благ и милостив како Господ, вели свети Марко Подвижник, но и Он не ги проштева гревовите на оној што не се кае“ и „Ние не биваме осудени за мноштвото наши зла, туку затоа што не сакаме да се покаеме“.
И така, Господовата семоќност може да ги проштева гревовите на луѓето. Но, погледнете колку е недостижно Божјото милосрдие! Бог ја дал Својата власт за проштевање на гревовите на луѓето – на апостолите и на нивните наследници во лицето на епископите и свештениците! Зошто Бог постапил така? За покајанието, а следствено на него и проштевањето на гревовите, да ни биде уште поблиску, уште подостапно, уште понепречено! „Примете Дух Свети!“, им рекол Исус Христос на Своите апостоли:
„На кои ќе им ги простите гревовите, ќе им се простат, а на кои ќе им ги задржите, ќе им се задржат“ (Јован 20,22‐23).
„Се што сврзете на земјата, ќе биде сврзано и на небото; и се што разврзете на земјата, ќе биде разврзано и на небото“ (Матеј 18,18). Како се врши проштевањето на гревовите? – со посредство на Тајната Покајание или Исповед. Христијанинот што е обременет со гревови со длабоко покајание во душата и со искрена желба да се поправи, оди кај свештеникот и во целосно откриена и потполна исповед, му ги открива тајните на своето срце и на својата совест. Свештеникот, кога ќе се убеди во искреното покајание на христијанинот, по соодветните молитви, му ја чита разрешителната молитва:Господ и Бог наш Господ Исус Христос… Во мигот кога свештеникот простува на земјата, се простува и на небото! Па, зарем има поголема милост од оваа? Ние немаше да поверуваме дека тоа е возможно ако не ни беше кажано од Оној Кој „не направи грев, ниту, во устата Негова се најде измама“(1 Петар 2,22).
Гревот е едно неизмерно зло, со неизмерно тешки последици – вечни маки во адот! А неговото лекување, востановено од Исус Христос е толку лесно! Тоа е едноставно чудесно! Како што на десетмината лепрозни Исус Христос им рекол: „Отидете и покажете им се на свештениците!“ (Лука 17,14), и тие откако отишле се очистиле, така, Тој и на нас грешните како да ни вели: „Вие сте болни од духовна лепра?!
Не плашете се! Ќе се очистите! Исполнете го само ова: одете и покажете им се на свештениците!“ Ако ја игнорираме таквата Божја милост, кажете колку повеќе казни ќе заслужиме што за нашето спасение не сме го направиле и она малку што ни е наложено да го направиме и што било толку лесно! Светата Библија ни раскажува дека војводата на сириската војска Нееман бил болен од лепра. Кога слушнал дека во израелската земја има еден Божји пророк – Јелисеј, што може да го излекува, со многу слуги и подароци отишол кај него и застанал пред влезот на неговиот дом. Светиот пророк не излегол да го пресретне, туку пратил да му кажат: „Оди, искапи се седумпати во Јордан, и телото твое ќе се обнови, и ќе бидеш чист“ (4 цар.5,10).
Кога ги слушнал овие зборови, Нееман се разгневил и рекол: „Ете, јас мислев, дека тој ќе излезе, ќе застане и ќе го повика името на Господа, својот Бог, ќе ја стави раката своја на местото и ќе ја симне лепрата, а тој ме праќа да се капам во реката Јордан! Зарем во Сирија немаме подобри реки?“ И си тргнал налутен. Но, слугите му се доближиле и му рекле: „Оче, да беше ти кажал пророкот нешто тешко, немаше ли да го направиш. А камо ли сега, кога ти рече само: искапи се,и ќе бидеш чист!“(4 Цар.5,13). Зарем ова што е лесно нема да го направиш?
Нееман, ги послушал своите слуги и се искапил седумпати во Јордан и телото му се исчистило и му се обновило како на мало дете. Колку страшна болест е лепрата! А колку лесно ја очистил Божјиот човек! Зарем на истиов лесен начин не се случува и лекувањето на најстрашната болест – гревот? Нурни се во длабочините на длабокото покајание и Божјата благодат ќе те очисти од секаков грев! Ќе излезеш од духовната бања на Светата тајна Исповед со обновена и чиста душа, онаква, каква што е душата на детето! Гревот го симна првиот ангел, Деницата, од небото! Гревот ги изгони Адам и Ева од рајот! Гревот го предизвика потопот во светот! Тој грев, ни се заканува и нам, вечно да не оддели од Бога и да не испрати во бездните на адот за навек. Ако Бог побара од нас, да го раздадеме сиот наш имот на сиромаси, ако Тој побара сиот наш живот да го поминеме во пост или веднаш да се откажеме од сите земни радости и утехи за да се искупиме за нашите гревови и да се избавиме од тешките злокобни последици, дури тогаш би требало да се согласиме на се, само да се избавиме од вечните маки во адот кон кои не влече нашиот грев. А сега погледнете колку лесно спасение ни востановил Бог: „Отидете и покажете им се на свештениците! Исповедајте ги своите гревови пред нив! Покајте се од срце и ќе се ослободите од веригите на злото“.
По сето ова, кој разумен човек би ја игнорирал Исповедта? Ние можеме да ги спасиме нашите души само на два начина: или никогаш да не грешиме, или да се каеме за нашите гревови. Но, бидејќи меѓу луѓето нема таков што не направил грев, ако сакаме да се помириме со Бог, Кого Го гневиме секојдневно, со погазувањето на Неговата света волја, ни останува само тоа: искрено и чесно да се покаеме. Инаку нема да го видиме лицето Божјо, бидејќи ништо нечисто нема да влезе во светлиот небесен град!
