Да, оние што се во Рајот се молат за нас. Тие може да ни дојдат во сон, во визија или во многу директна порака. Кога Господ Исус повторно ќе дојде и ќе ни го даде прославеното тело и ќе не одведе во домот на Отецот, нема повеќе мама, тато, брат, сестра – целиот тој спомен ќе биде избришан. Фокусот ќе биде само на Господ Исус.

Еве едно прашање кое често ми го поставуваат: Ве молиме кажете ни, нашите најблиски кои се во Рајот, дали се околу нас и дали се поврзуваме со нив кога одиме?

Добро, ова прашање се поставува доста често. Кога ќе кажете: „Дали се околу нас“, не во смисла дека се околу нас затоа што штом одат, особено во Рајот, тие уживаат во присуството на сите светци што се таму, Светата Богородица, мајката на сите светци, нашата Света Богородица Марија, а исто така и присуството на Господ Исус кога доаѓа и ги посетува. Тој е секогаш присутен таму, па уживаат во неговото свето присуство.

Кога ќе го сретнете Господа, ќе се заборавите себеси, но сè по милоста на Господ Исус. Да, оние кои се во Рајот, тие се молат за нас, и ако Господ дозволи, тие можат да дојдат кај нас во сон, во видение или во многу директна порака. Тие се живите на рајот. Тие се секогаш поврзани со нас преку Господ Исус. Да не заборавиме, Црквата е телото Христово. Ефесјаните поглавје 5, Свети Павле многу јасно кажува дека Црквата е телото Христово.

Тогаш моето прашање е, каде е ова Христово тело? Во исто време е на небото и на Земјата. Црквата на небото, триумфалната црква, црквата на Земјата, милитантната црква, ние сме вклучени во битка на љубовта да стигнеме до небото, но ние сме поврзани. Небото и Земјата, тоа е телото на Христос, ние сме поврзани заедно. Така, кога се молиме, тие не слушаат, а кога се молат, ние сме благословени од нивните молитви. Но, сè се прави преку Господа, од Господа и преку неговото одобрување. Така, тие можат да дојдат кога Господ ќе дозволи, но дефинитивно се молат за сите нас.

И кога ќе одиме, по милоста на Господа, во Рајот, ако ги сретнете – не ако, кога ќе ја сретнете вашата сакана таму, ќе ја препознаете, тие ќе ве препознаат, меѓутоа, со друго чувство. Не е како кога ја видов мајка ми на Земјата. Кога ќе ја видам во рајот, ако даде Господ, ќе биде поинакво чувство, но кога ќе ја видам, ќе знам дека таа ми беше мајка на Земјата. Ќе го знам ова, но тоа е друго чувство. Зошто? Затоа што сме целосно во присуство на Господ Исус. Така Господ ве обзема со својата љубов, со своето свето присуство.

Па ќе ги видиш мама, тато, брат, кој и да е, „О, да, ова е мојот братучед, што правиш овде? Мислев дека нема да успееш“. Само се шегувам. Се молам во моќното име на Исус, сите ние, ќе стигнеме до рајот, амин. Но, една работа, ова се случува пред второто доаѓање.

Кога Господ Исус повторно ќе дојде и ќе ни го даде прославеното тело и ќе не одведе во домот на Отецот, нема повеќе мама, тато, брат, сестра – целиот тој спомен ќе биде избришан. Фокусот ќе биде на Господ Исус само затоа што замислете ако сè уште се сеќавате и стигнете до домот на Отецот, кој е последното место за одмор, замислете дека сте таму во присуство на Семоќниот Бог и се сеќавате дека имате некој во Пеколот. Како ќе бидеш среќен таму? Затоа Господ од благодат и милост и љубов целосно ќе ви го избрише споменот каде што нема да се сеќавате на никого освен на Исус Христос од Назарет, амин.

Добро, но пред второто доаѓање, да, тие се молат за нас, доаѓаат, и кога ќе одиме таму, ќе ги препознаеме кога ќе ги видиме, но со различно, поинакво чувство.