Маја Платнар

Диетата, односно начинот на исхрана, е толку важна компонента на менталното здравје што инспирираше цело поле во медицината, наречено нутритивна психијатрија.

Она што го наведуваат е дека она што го јадеме е важно за секој аспект на нашето здравје, но особено за нашето ментално здравје. Неколку неодамнешни анализи на истражувања кои разгледуваат повеќе истражувања потврдуваат дека постои поврзаност помеѓу она што јадеме и ризик од депресија.

Според една анализа  исхраната која се карактеризира со висок внес на овошје, зеленчук, целозрнести житарки, најчесто без глутен, риба, маслиново масло и антиоксиданти, е директно поврзано со намален ризик од депресија.

Исхраната пак која се карактеризира со голема потрошувачка на црвено и/или преработено месо, рафинирани зрна, слатки, млечни производи со маснотии, путер, компири и маснотии, како и слабиот внес на овошје и зеленчук е поврзано со зголемен ризик од депресија

Што е прво? Лошата исхрана или депресијата?

Многумина ќе кажат дека токму депресијата не тера да посегнеме по нездрава храна. Ова е точно, па затоа треба да прашаме што дојде прво, исхраната или депресијата?

За наша среќа, доста истражувачи се осврнаа токму на ова прашање. Постои анализа на Харвард каде ги разгледувале само потенцијалните студии, значи, тие ја поставиле основната диета и потоа го пресметале ризикот волонтерите од студијата да развијат депресија. Откриле дека здравата исхрана (живата храна како пример) е поврзана со значително помал ризик од развој на депресивни симптоми.

И сега ќе прашате, што да јадеме?

Основа на тоа е, јадете растителна храна, овошје и зеленчук, интегрални житарки (во необработена форма, идеално), семиња и јатки, и ако имате потреба, посни протеини како риба или домашен јогурт. Избегнувајте работи направени со додадени шеќери или брашно (како лепчиња, печива, житарки и тестенини) и минимизирајте ги животинските масти, преработените меса и путерот. Повремениот внес на овие „лоши“ јадења е веројатно добар.

Затоа запомнете, сè во умерени количини!

А за оние кои се обидуваат да изгубат тежина, ништо не може да тргне наопаку јадејќи овошја и зеленчуци. Никој не се здебелил јадејќи лубеница или зелка. Квалитетот секогаш нека ви е поважен од квантитетот.

Во прилог еве едно сведоштво на една госпоѓа која минала низ трнлив пат, живеела во чуден свет, која решението за својот проблем, за депресијата го најде во живата храна:

Посакав повторно да се самоубијам кога ми ја зголемија дозата на лекот кој го пијам за она што мојот лекар го дијагностицира како „главно депресивно нарушување“. Тоа беше мојот втор обид, прв пат кога бев само тинејџерка. Откако имав „депресија“ уште од детството, ми беше кажано дека најверојатно ќе треба да останам на лекови до крајот на животот. Оваа вест само дополнително ја зголемуваше мојата депресија бидејќи длабоко во себе знаев дека само постојам, а не живеам, се вкочанував одвнатре, а сонот ми беше постојано бегство во свет што не можев целосно да го доживеам.

 Не беше лесно патување, всушност тоа беше најголемиот предизвик во мојот живот, но со сесрдност можам да кажам дека ја претворив мојата ‘смртна желба’ во огромна животна желба!

Конечно најдов здравје и среќа во себе. Мојата т.н. ‘хемиска нерамнотежа’ во мозокот ја снема. Изгубив 20 килограми и веќе немам симптоми на депресија, вознемиреност, напади на паника, хроничен замор, висок холестерол и анемија и јас сум целосно без лекови затоа што одбрав да направам се што е потребно!

Ги сменив убедувањата, го сменив начинот на исхрана, почнав да медитирам за да го сменам условениот ум, го сменив животот и со поддршка на сопругот, моите деца и тие што ме сакаа, го следев своето срце и она што го знаев природно, што ме водеше навнатре кон јадрото на моето битие и тоа е меѓусебно поврзан однос со самата природа.

 Никој не можеше да го стори тоа за мене. Сфатив дека единствената вистинска форма на помош е да си помогнеш сам!

 Денес живеам како да секој ден е скапоцен и сум благодарна за ова искуство.

Здравјето беше моја мотивација, но секако и тежината.

Телото природно се грижеше за себе додека се детоксицираше и се врати во рамнотежа.

Еве што сторив.

Во еден миг сфатив дека во фриждерот и во орманчињата за храна се што имаме е рафинирано, обработено, речиси готово за јадење. Помислив и на своите деца. Сфатив дека не смее и тие да поминат низ истото што и јас и затоа мора да исфрлам се. И Би така. Исфрлив се и побрзав на пазар. Купив се што е растително, налетав случајно на БистРо Здраво Живо и ја видов нивната програма за детоксикација. Ми беше како молња. Побрзав кај нив и 3 месеци јадев само свежа, највкусна храна. Секој ден чувствував како ме враќа од мртвите. Вториот месец ги вклучив сите домашни. Се радувавме на секое дневно пакетче, ни беа како мали подарочиња за нова година. Од  ден на ден бев се посреќна, ама од внатре. Во домот се чувствуваше радост. Денес сум веќе трета година на жива храна. Два пати во годината одам во Здраво Живо и се детоксицирам, тоа е 28 дневна програма на супербогати нутритивни оброци, но останатиот дел од годината готвам сама. Повремено јадам морска храна, уживам во испечен сладок компир, тиква или црн патлиџан, но тоа е реткост. Смудито ми ја замени водата, која кога бев депресивна тешко ја поднесував, тортите од Здраво Живо се мојот избор за благо, а во орманот освен здрави и безглутенски житарки секогаш имам месечна залиха на лепчиња и крекери од моите здравоживи пријатели, кои ми станаа семејство.

Денес нема апчиња, нема тресење, не бројам калории … едноставно уживам во живата храна!

 Повеќе немам желба за храна што не додава повеќе „живот“ на моето тело.

Развив нова љубовна врска со храната која што ве храни и физички и духовно.

Она што ме мотивираше да ви ја раскажам својата приказна е да споделам со вас дека секој има иста можност.

Секако, не може се и секој да се излекува, но со сигурност може да го подобри квалитетот својот живот.“