По раѓањето на Исус и доаѓањето на мудреците, Ирод наредува се убијат сите деца во Витлеем до две години, а Марија и Јосиф бегаат во Египет (Матеј, 2, 1-23). Според Протевангелието на Јаков, братот на Исус (нема потврда дека тоа е навистина негово и не е библиско Евангелие, но е потпишано како „Јас, Јаков…)“ и мајката на св. Јован, Елисавета, бега со бебето кое е шест месеци постаро од Исус во планината, за да го спаси. Но, Ирод бара од татко му да каже е каде е син му и кога овој одговара дека не знае, го убива кај олтарот во храмот (слична е приказната со таткото на Страшо Пинџур кога за време на Тиквешкото востание српската восјка бара од мајка му Наца да каже каде е син и, еден од водачите на востанието и ја измачува со вжештено железо). Еве ја целата приказна:
Пр. Јаков 16
- Тогаш Ирод, кога увиде дека мудреците го измамија, збесна толку многу што нареди да се убијат сите деца во Витлеем до двегодишна возраст.
- Но, Марија, кога слушна дека децата ќе бидат убиени, се уплаши, го зеде детето, го замота во ќебе, го стави во воловски јасли зашто немаше место во гостилницата.
- Елисавета, исто така, кога слушна дека ќе дојдат да го тражат нејзиниот син Јован, го зеде и отиде со него горе во планината, барајќи каде да го сокрие.
- И немаше место да се пронајде.
- Тогаш, таа заплака во себе и рече: „О, планино Божја, прими ја мајката со детето“.
- Зашто Елисавета не можеше да се качи горе.
- И во истиот момент планината се раздвои и ги прими.
- И се појави ангелот Господов за да ги сочува.
- Но, Ирод го бараше Јован, и ги испрати слугите кај Захарија, татко му, додека тој беше кај олтарот и му рекоа: „Каде го сокри својот син?“
- Тој им одоговори: „Јас сум слуга Господов и служам кај олтарот, како да знам каде е син ми?“
- Слугите се вратија назад и се му раскажаа на Ирод, по што тој страшно се разгневи и рече: „Дали е неговиот син тој кој ќе биде цар на Израел?“
- И пак ги прати слугите кај Захарје да го прашаат: „Кажи ни ја вистината, каде е твојот син? Зашто знаеш дека животот твој е во рацете мои“. И слугите отидоа и сето тоа му го кажаа.
- А, Захарие им одговори: „Јас сум маченик Господов, и ако тој ја пролие мојата крв, Господ ќе ја прими мојата душа“.
- „Знајте дека пролевате невина крв.“
- И го убија Захарија на влезот на храмот и олтарот, блиску до плотот.
- Но, децата на Израел не знаеја за убиството.
- Тогаш свештениците влегоа во храмот, но Захарије не ги дочека и не ги благослави по обичај,
- И чекаа тие тој да ги поздрави.
- Но, кога по подолго време не се појави, еден од нив влезе во светото место каде е олтарот и виде згрутчена крв на подот.
- Тогаш глас од небото рече: „Захарије е убиен и крвта негова не ја чистете се додека не дојде тој што ќе ја одмазди“.
- И кога го слушна тоа, тој се уплаши и се врати за да им каже на светштениците што видел и што чул. И сите тие влегоа внатре и видоа што се случило.
- Тогаш зашкрипе кровот на храмот.
- Но тие не можеа да го пронајдат телото, само крвта беше тврда како камен.
- И си заминаа оттаму и му кажаа на народот дека Захарије е убиен и го слушнаа тоа сите племиња на Израел и се ожалостија поради него и тажеа три дена.
- Тогаш се состанаа свештениците да расправаат кој ќе го наследи.
- И Сајмон и другите фрлија коцка и таа падна на Сајмон.
- Зашто тој беше осигурен од Светиот Дух дека нема да умре додека не го види Христос дека влегол во тело.
Јас, Јаков ја напишав оваа приказна во Ерусалим. А кога се случија немири, јас се отидов во пустината се до смртта на Ирод. И немирите престанаа во Ерусалим. Тоа што останува е да го величам Бога кој ми ја даде мудроста да ви пишувам Вам кои ја разбирате духовноста и кои го сакате Бог, чија слава и царство се вечни. Амин.