Грчкиот весник Скрип, на 8 јули 1905 година пишува за намерата на Организацијата (ВМРО), за воведување, односно кодифицирање на македонскиот јазик и создавање нова македонска граматика.
Тие би се употребувале во „бугарските школи“, т.е. егзархиските училишта во Македонија, но и во српските училишта. Иако дејците на ВМРО се нарекуваат „вулгари“, во написот на грчкиот весник, се вели:
„Пред неколку месеци во Битола е донесена одлука и е формирана комисија од страна на Македонската организација. Тоа тело има задача да создаде македонска граматика. Комисијата се состои од седум професори по лингвистика. Како основа на оваа граматика ќе се земе говорот којшто се зборува во Битолскиот вилает. Овој говор веќе е прогласен од страна на Комисијата како македонски јазик. Учителите во словенските училишта во Македонија, имаат специјална наредба. Наредба да го учат овој јазик наместо српскиот или бугарскиот. И преку него да се постават основите за создавање на независна Македонија. Наскоро на овој јазик ќе се испечатат училишни и други книги. Организацијата потоа размислува да ја забрани употребата на српскиот и бугарскиот јазик.“
Овој грчки податок говори дека ВМРО (или дел од дејците) се сложувале со идеите на Крсте петков Мисирков. Според други извори, и Гоце Делчев, Даме Груев, но и Јане Сандански имале слични замисли тој период и порано.
Ова е значајно сознание за македонската национална историја, особено зашто говори за посебен македонски јазик и македонска граматика. Тоа недвосмислено говори и за идната независна Македонија, а статијата е објавена во 1905 година.
