Што е жива храна, како до неа и зошто жива храна?
Ова се трите прашања кои си ги поставува секој кога ќе чуе за жива храна.
Одиме по ред.
Што?
Жива храна е храна која е термички неприготвена, храна која не е третирана на
оган. Живата храна се обработува до температура од 46 степени. Значи може
да ја загревате, да ја сушите, но не и да ја пржите и печете. Оваа храна за која
јас ви зборувам е веганска и не вклучува ништо од животинско потекло.
Како?
Процесите за подготвување се киснење, ’ртење, блендирање и дехидрирање.
Повеќе не ви треба ни рерна, ниту рингла, ни микропечка, ниту фритеза.
Потребен ви се само добар блендер и дехидратор.
Зошто?
Затоа што само вака храната ги задржува сите нутритивни својства што ги
содржи. Приготвена на овој начин претставува вистинска храна, во секоја
смисла на зборот.
Претставува извор на енергија, на задоволство. Претставува храна без слуз, без
отрови. Токму затоа жива храна.
Но, најважното за нас е дека само вака подготвената храна создава ензими.
Тешко е да се објасни што сè се ензимите. Но, она што го знаеме со сигурност
е дека го поддржуваат принципот на животот, дека не можат да се произведат
вештачки, дека ги добиваме преку живата храна и дека се уништуваат доколку
храната термички се загрева над 47°С. Кога ова ќе го сфатиме, ни станува
јасно зошто храната треба да ја бираме внимателно.
Постојат ензими кои ги произведува нашето тело, но ензимите ги добиваме
најмногу од храната што ја јадеме. И овде е критичната точка: ако јадеме храна
со недопрени ензими, тогаш телото не мора да се преоптоварува при
разложувањето на храната. Постојат различни видови на ензими, и природата
завршила одлична работа со тоа што сите тие различни ензими ги сместила
соодветно во храната за која се потребни при нејзината обработка во нашиот
организам. Така, кога јадеме сурова храна, таа ги содржи истите ензими кои иѝ
се потребни за нејзино разложување во дигестивниот тракт. Со тоа многу
малку се оптоваруваат внатрешните органи за лачење на ензими, при што
нивната функција е многу подолговечна. Едноставно кажано, без ензими не
можеме да функционираме, односно без ензими нема живот.
Многу од рецептите за жива храна што ќе ги сретнете вклучуваат
киснење на јаткасти плодови, семки, суви овошки и зеленчуци. Понекогаш
причината за киснењето е многу едноставна, за да ја омекнете храната, да
можете убаво да ја изблендирате. Но, постојат неколку причини зошто
киснењето придонесува во вкусот и најважно, во нутритивната вредност.
Една прекрасна причина поради која е добро да ги киснете јатките, особено
оревите и бадемите, е зајакнувањето на вкусот. Покиснете неколку ореви или
бадеми и ќе видите дека водата само после 20 минути е кафена. После
неколку часа пак, се чисти прашината и се отстрануваат танините, па така
јатката станува помазна и повкусна. Водата каде сте ги киснеле јатките секогаш
фрлајте ја.
Уште една огромна придобивка е зголемената активност на ензимите,
зголемената абсорција на хранливи нутритиенти и загарантирано подобро
варење. Кога се киснети, семките и јатките почнуваат да ’ртат, што во огромна
мера го подобрува хранливиот квалитет.
Веќе во наредните недели ќе зборуваме за лебот и млекото, составен дел од
сечија трпеза, па така и од трпезата на сите кои јадат вака подготвена храна.
