Во една своја изјава народниот херој Вера Ацева има кажано дека „Скопскиот партизански одред  ’официјално’ не постоел затоа што така сакал Колишевски а историчарите не смееле да пишуваат за него сè додека тој бил на чело на ЦК КПМ!“ Сепак историските факти остануваат, и, според нив, овој партизански одред е формиран на 22 август 1941 година а првите диверзантски акции ги извршува во рудникот за хром ’Радуша’, на аеродромот во Скопје и на пругата во околината на градот. Како официјален датум за формирање на првиот Скопски партизански одред се смета 22 август 1941 година кога оваа партизанско-диверзантска група се стационирала на Водно над селото Горно Нерези од каде што почнала да ги извршува своите вооружени акции. На Водно останале 15 дена, каде извршувале основни воени вежби. На 9 септември 1941  одредот добил наредба да се префрли на теренот на Скопска Црна Гора  каде  често биле обиколувани селата Чучер, Горњане, Бањани, Мирковци и други. Состаноци биле одржувани со претставниците од повеќе села, во неделите, кај манастирот „Свети Никита“. На тие собири најчесто зборувал Дане Крапчев, кој бил многу популарен меѓу селаните. На 4 октомври во селото Чучер е формиран првиот илегален орган на народната власт, претходник на народноослободителните одбори. На 10 октомври била донесена одлуката за координирани напади на сите партизански одреди во Македонија врз непријателски полициски станици,  а следниот ден во Куманово и во Прилеп се преземени поголеми воени акции од тамошните партизански одреди, кои во Скопско од „објективни“ причини биле одложени.  Политиката на Колишевски била одредот да се држи настрана од клучните случувања. Тој не го вклучува ни во акциите на 11 октомври што требало да се случат во цела Македонија.

Во своето писмо  упатено до Темпо, Вера Ацева меѓудругото вели: „Набрзо по ослободувањето, на еден поширок состанок на ЦК КПМ, Кемал Сејфула, кој беше борец на Првиот скопски партизански одред, стана и го постави прашањето зошто на одредот не му се одбележува годишнината? Тогаш, на големо изненадување, пред присутните се огласи Колишевски и почна да кажува дека Првиот скопски партизански одред не постоел. Ние реагиравме посочувајќи дека тоа е невозможно, затоа што постојат партиски и политички документи и живи учесници во војната од тој одред. Но, Лазо беше непопустлив. За Колишевски овој скопски одред не постоеше, а историчарите не смееја да пишуваат за него сè додека тој беше на чело на ЦК КПМ!“