Д-р Џон КЕМПБЕЛ

Добродојдевте на денешниот разговор. Штотуку читав навистина доста интересна студија која покажува дека дозите на витамин Д што луѓето го земаат веројатно се премногу мали.

Сево ова е врз основа на идејата дека според овие автори во нормален сончев ден организмот ќе произведе 25 000. единици витамин Д на ден. Споредете го тоа со сегашната владина препорачана количина од 400 единици на ден и тоа ја прави оваа препорака да изгледа навистина доста смешно.

Ова се заснова на добри докази кои ќе ги видиме до крајот од ова видео. Нормално, ќе се запршаме зошто властите не се во тек со доказите што ги имаме од овие медицински истражувања, па веројатно е дека треба да се ажурираат одредени области на националните политики. Сега има доста суплементи кои се навистина прилично евтини и витаминот Д е еден од нив, па фармацевтската индустрија не може од нив да заработи големи пари. Многумина од вас ме предизвикаа и рекоа дека витаминот Д е всушност прилично скап, но поентата е дека нема патент за тоа и ако многу производителие почнат да го прават ќе се добие вистинскиот квалитет по ниски цени.

Но, да премине директно на истражувањето кое нуди навистина интересни работи. Овој труд дава доста од историската позадина и ако го прочитате воведот за тоа што се случило назад во 1920-тите и 30-тите години кога луѓето започначе да ја сфаќаат важноста на витаминот Д за работи како лекување на туберкулоза и псоријаза и ревматоиден артритис, тие всушност давале дози кои биле 10 пати повисоки и затоа луѓето станаче параноични на повисоките дози на витамин Д, па се отишло во спротивен правец и и сега се даваат мали дози.

Но да преминеме на истражувањето според кое секојдневно орално дозирање на витамин Д три до пет илјади единици и  до педесет илјади единици кај дневно хоспитализирани пациенти (овие се пациенти примени на психијатриска установа често за тешки ментални болести но тоа значеше дека тие беа во можност да ги следат сите нивоа на витамин Д на пациентите) не доведе до ова мошне добро истражување напишано главно од страна на засегнатите психијатри и нивните согледувања од седумгодишно искуство, објавено во сериозен и рецензиран весник.

Тие велат дека витаминот Д е хормон произведен во кожата што е вистина, тоа е во износи проценети до 25 000 меѓународни единици на ден, ако ловци како поранешните луѓе или да живееме надвор како што треба или земјоделски работници итн. тогаш јас треба да добијам 25 000 единици на ден од Сонецто, што е навистина доста голема количина на витамин Д кој е направен во ова природно физиолошка состојба.

Од друга страна, според авторите, дефицитот на витамин Д е најчесто и силно поврзан со зголемување на мноштво болести како срцеви болести, мултиплекс склероза, автоимуни болести, рак на дебелото црево (сигурно ниските нивоа на витамин Д се високо во корелација со рак на дебелото црево) и веројатно рак на простата и рак на дојката. Така што витаминот Д е извонредно важен за одржување на добро здравје и спречување болести од кои, за неколку,  историски е покажано дека драматично се намалуваат со ултравиолетова изложеност на кожата како во старите денови кога ги ставале пациентите со туберкулоза надвор на балкон.

Со години се грижев за пациенти во апсолутна агонија со ревматоиден артритис кој предизвикува големи деформитети и на крајот есенцијална парализа додека зглобовите во основа се зафаќаат. Идејата дека можев да им помогнам на болките на овие пациенти давајќи им високи дози на витамин Д, а не им давав затоа што не знаевме за тоа… зошто не знаевме за тоа? Знаете, ова не е праисторија за која зборувам; Жално што на овие пациенти не им се помогна оваа многу безбедна, многу евтина и ефикасна интервенција.

Туберкулоза, се разбира, е заразна болест што ја знаеме, бактериска инфекција. Се разбира, ја разгледавме потенцијалната ефикасност против вирусни инфекции и ги разгледавме истражувањата кои покажуваат дека луѓето кои имаат низок витамин Д добиваат повеќе вирусни респираторни инфекции, во секој случај грип. Треба да ги проверуваме сите за витамин Д затоа што е многу важен, а тие го правеа тоа од јули 2011 година до мислам дека помина 2018 година, понудија додаток за корекција на ефикасноста за 700 единици, и повеќето од нив се согласија на тоа.

И, се разбира, знаеме и дека недостатокот на витамин Д предиспонира кон депресија, сезонско афективно растројство, така што психијатриските пациенти, како и сите пациенти, како и сите луѓе можат да имаат корист од тоа. Добро е да се види дека тоа е направено. Огромното мнозинство се согласи на суплементација, обично пациентите земаа од 5.000 до 10.000 единици на ден, тоа е 125 микрограми до 250 микрограми. И запомнете го упатството на владата на Велика Британија, мислам дека сега е 400 единици на ден, самото тоа прави да изгледа потполно смешно што советуваме толку ниски количини наспроти ситуациите каде што тие даваа од 5.000 до 10.000 дневно, од 125 микрограми до 250 микрограми. И сега на некои пациенти, поради загриженост за болеста, им се даваа 20.000 до 50.000 единици дневно, тоа се 500 микрограми до 1,25 милиграми, 1250 микрограми, така што навистина високи дневни дози, за да се обидат да лекуваат одредени болести како што се псоријаза и ревматоиден артритис.

Мислам дека нема случаи на хиперкалцемија индуцирана од витамин Д, висок калциум во крвта, тоа е она за што луѓето се грижат, немаа случаи. Мислам дека ова е важно да се нагласи, некои, повеќето пациенти се на 5 до 10 илјади дневно, некои пациенти се од 20 до 50.000 дневно, воопшто нема компликации, ниту една, воопшто не е пријавена компликации кај ниту еден од пациентите.

Тројца пациенти со псоријаза кои имаа поголема доза, немаа несакани реакции. Резултати, сега анализа на 1418 болнички пациенти кои неодамна ги прегледаа, тие беа таму доволно долго за да развијат нивоа во крвта од 74,4 нанограми на оброк, толку разумно високи. Покажа просечно ниво на концентрација на витамин Д од 118,9 нанограми по оброк, ова нормално би се сметало за високо, но како што велиме, нема несакани реакции и опсегот кај овие пациенти бил од 74 до 384. Кај овие пациенти кои имал толку високи нивоа на витамин Д, калциум во крвта, просечната вредност била 9,6 милиграми на децилитар, а опсегот отишол од 8,6 до 10,7 и нормалниот опсег е нормално 8,5 до 10,5, така што ова е сосема прифатливо. Сега гледате малку варијации во опсегот, јас ги земам моите нормални опсези од принципот и практиката на медицината на Дејвидсон, така што, мислам дека можеме да бидеме прилично сигурни дека тоа е точниот нормален опсег, така што во основа можеме да кажеме дека ова е суштински во опсегот, секако не е доволно висока за да предизвика какви било проблеми.

Сега тие земаа и компаративна група во текот на годините на луѓе кои не земаа витамин Д, тие имаа просечно ниво од 27,1, така што многу пониско, запомнете ги просечните нивоа на витамин Д кај луѓето кои земаат витамин Д беа 118,9, така што тоа беше луѓето што земаа витамин Д – 118, луѓето што не земаа витамин Д беше 27,1, така што многу пониско. Сега што е со нивниот калциум? Па, тоа беше 9,5, така што луѓето на овие огромни дози на витамин Д нивниот калциум беше 9,6 во просек, што е во ред, луѓето не земаа витамин Д – 9,5, така што можеме да видиме дека во основа е истото дека нема статистичка разлика помеѓу нивото на паратироиден хормон. Паратироиден хормон е хормон кој се ослободува како одговор на ниските нивоа на калциум кај корисниците на Д3, тоа беше 24,2, а тие што не користат Д3 беа 30,2 што покажува дека корисниците кои не користат Д3 всушност ослободувале некој паратироиден хормон за да се обидат да го задржат нивото на калциум до што мислев дека е интересно.

Накратко, долгорочното користење на витамин Д3 во дози кои се движат од 5 до 50 илјади единици дневно е безбедно. Заклучок, дневен орален внес на витамин Д3 кој се движи од 5000 до шеесет илјади во неколку случаи за неколку години, беше добро толериран, да речеме безбеден и кај нашите пациенти и кај персоналот. Просечното ниво на витамин Д во крвта кај нашите пациенти му требало околу 12 месеци да се израмни, така што тие им давале на пациентите пет до десет илјади единици дневно, користењето на витамин Д се зголемуваше цела година пред да се израмни и тоа за мене ми покажува дека нивоата на витамин Д беа толку бавни што требаше една година да се достигне нивото на кое телото сакаше да биде, така што пет илјади до десет илјади единици дневно за една година пред нивоата да се израмнат така што просечната концентрација на витамин Д во крвта на пациенти кои земаа 10 000 единици витамин Д на ден, 12 месеци, витаминот Д беше до 96 нанограми мл, но потоа продолжија уште четири месеци, па тоа е 16 месеци со 97 нанограми мл.

Повторно сите без воопшто пријавени несакани реакции кои моментално се сметаат за горната граница е 100 нанограми на мил. Сегашните препорачани количини според мене се премногу ниски. Идеално треба да се прима според нивото на вашата крв. Моментално пијам 8 000 единици дневно со 200 микрограми витамин К2, но дали ова треба да се смени според овие податоци? Авторите немале конфликт на интереси

Истражувањето било извршено без надворешно финансирање. Зошто владите низ светот не ги менуваат своите препораки врз основа на вакви докази и многу повеќе докази дека сме можеле да ги цитираме, очигледно е зошто корпоративните интереси не се залагаат бидејќи тие не можат да заработат пари од тоа. Препораките за витамин Д може да бидат навистина многу ниски, да се надеваме дека нашите висококвалификувани високо платени главни медицински лица и научни луѓе ќе почнат да ги читаат најновите истражувања.